Δώσε κλώτσο να γυρίσει

Κυρίες και κύριοι, τα Ημισκούμπρια! Εσύ, εσύ δεν είσαι Ημισκούμπρια, λες «τα Ημισκούμπρια». Τί είναι Ημισκούμπρια; Α, Ημισκούμπρια είναι... Είναι η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Επιστήμονες από όλον τον κόσμο έχουν κληθεί να πουν πού μπαίνει ο τόνος: είναι Ημισκούμπρια ή Ημισκουμπρία; Γιατί Ημισκούμπρια κι όχι, για παράδειγμα, ημιλιθρίνια ξέρω'γω; Πού είναι το μπαρμπούνι; Τί αποτελεί τη βάση για την έμπνευση των, ας πούμε, τραγουδιών σας; Δηλαδή, Ημισκούμπρια είναι σαφώς ____ συγκρότημα. Είμαστε κατ'αρχήν ____, προβληματικοί εντελώς.
Μπράβο στα Ημισκούμπρια, αλλά: Το να αναγκαστεί να μιλήσει κανείς για τα Ημισκούμπρια ενάμισι λεπτό είναι κάτι το οποίο, εκτός από επίκαιρο αυτήν την εποχή, είναι και δύσκολο. Τα αγαπητά Ημισκούμπρια, τα οποία μου έχουν γυρίσει αναιδέστατα την πλάτη. Όποιον δεν τον ενοιάζει για τη Ημισκούμπρια, δε δίνεις μία. Μα είναι δυνατόν να παίρνουν συνέντευξη στα Ημισκούμπρια και να μην είναι κονσέρβα; Τί είναι Ημισκούμπρια; Το περίφημο ελληνικό σκουμπρί, το οποίο αποτελεί άριστη συνοδεία του ούζου και της καλής παρέας. Μη με ψαρεύεις φιλαράκο μου και τέτοια. Ημι... Σκούμπρια! Ημισκούμπρια! Κυρίες και κύριοι, τα Ημισκούμπρια στο μεγάλο έκτακτο δελτίο ειδήσεων του Κομφούζιο, εδώ, αποθεώνονται από το λαό τους, στην κυριολεξία, στιγμές φοβερές ζούμε αυτην τη στιγμή μες στο στούντιο. Είναι τα Ημισκούμπρια, είναι το νέο αίμα και το μοντέρνο ελληνικό τραγούδι, παρακαλώ! Πιστεύετε ότι το ελληνικό κοινό έχει καταλάβει και το στίχο και αυτό που θέλετε να περάσετε; Το στούντιο έχει γεμίσει ψάρια. Ναι αλλά δεν μπορώ ____ το Ημισκούμπριο να περπατάει από 'δω κι από 'κει. Αυτά τα τρία βούρλα που βλέπετε εδώ πέρα είναι τα Ημισκούμπρια. Έχουμε τα Ημισκούμπρια εδώ! Σέλες, ράπερ, Ημισκούμπρια! Ημισκούμπρια, Ημισκούμπρια λοιπόν! Ημισκούμπρια για πάντα πρώτοι! Καταλάβατε ή να κάνω και κακά; Ε; Κάνε και κακά κολλητέ! Τα Ημισκούμπρια έχουνε καμιά σχέση με το ροκ; Παιδιά, κρατήστε το ψηλά το χιπχόπ, έτσι όπως ξέρετε να πούμε και τα σχετικά... Από την ουζοκατάνυξη, τα μισάσκουμπρια, μάλλον αυτά που περισσεύουν, τα Ημισκούμπρια δηλαδή, καταλήγουν, πού αλλού;

Η γάτα της σκεπής

Βάλε να δούμε κάτι, βάλε να δούμε, άλλαξε, άλλαξε. Άλλο άλλο, ο Κωστάκος είν'αυτός, άλλο άλλο.
-Έπρεπε να το κάνει αυτό, ξέρουμε ότι είναι βρώμικη δουλειά, αλλά κάποιος έπρεπε να το κάνει. Και τελικά αποφασίσαμε να είμαστε εμείς αυτοί: είμαστε οι εκλεγμένοι από το μεγάλο αυτοκράτορα, τον προφήτη της χιπχόπ και... αυτό θα κάνουμε.

Η γάτα η χοντρή x5

Είμαι ένας γάιδαρος που κουβαλάει βάρη
από τη Χολαργάρα ίσα με τη Βάρη
μουλάρι ο Μιθριδάτης που κουβαλάει παρέα
κι ο Πρύτανης το βόδι που μουγγανάει γενναία
και πέσαμε απ'το πουθενά μες στη χιπχόπ σκηνή
εγώ λίγο τεντώθηκα είχα κοντό σκοινί
κι είπαμε «δε φτιάχνουμε συγκρότημα της μόδας
με τραγουδάκια χωρίς καν το άγγιγμα της σόδας;»
Πήρα ένα κωλόχαρτο, πήρα κι ένα πάρκερ
πήρα το φίλο Μιθριδά και λίγο κλάιβ μπάρκερ
και γράψαμε στιχάκια, βλακείες στην ουσία
αφού δεν αναφέραν ούτε μία συνουσία
Και πρόσεξε τραγουδιστή μην πάθεις καμιά νιλά
για να πιαστείς μιλάς για σεξ ή λες για τη μαυρίλα
κι έχεις την εντύπωση μαύρα όταν τα βάφεις
ευθύς πως είστε ποιητής ο μέγιστος Καβάφης
παραγωγή του Μιθριδά που ήταν για τα μπάζα
ένα ακατέργαστο δε μπλοπ μια σιχαμένη μάζα
κι ο Πρύτανης σκρατσάριζε σκρατσάκια ελεγκάνς
κι ευθύς τον κατηγόρησαν αυτοί που παίζουν τρανς
κι εμείς οι κακομοίρηδες ενιώσαμε Ιούδες
μας λέγανε προσωρινούς «οι πολικές αρκούδες»
μα τους Σάιμον Γκαρφάνκελ μια λύση περιοπής
θα διδάξουμε στον κόσμοτα τον ήχο της σιωπής!

Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
(η γάτα η χοντρή... με δεκανίκια!)

Ευτυχώς υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι από μας
που σώζουν τη σκηνή πριν να γίνει ο λαπάς
και ραπάρουν ζωντανά μέσα στο χιπχόπ το ρεύμα
και δε γλείφουνε κανένα να κερδίσουν κάνα γεύμα

Έτσι ακρίβυνε το ρεύμα
φτάνει όσο ένα γεύμα
κοκκαλάκια περισσεύμα
τα μεγάλα επιτεύγμα
ταχέα ταριχεύμα
τα σκαλιστά μιλεύμα
τα ραπάρουν σα διαφήμιση
δε μένουνε στη φήμιση
μα είναι αληθινή
είναι πραγματική
είναι αυθεντική
και όχι παλαβή
ενώ εμείς παραμένουμε μουρλοί
λέμε το Μιθριδάτη «το καημένο το παιδί»
προχωρημένη η ηλικία του παππούλη του Μετζέλου
που τώρα πια ρουφάει το μαλλάκι του αγγέλου
κι ο Πρύτανης κι εκείνος χάνει πια τον εαυτό του
καταντάει ο Ζαγοραί με το χέρι το κουλό του
κι έτσι μόνος στο σαλόνι σκέφτομαι «πώς θα ζήσω;»
θα πεθάνω ή αλλιώς...
Θα μελαγχολήσω
κι ύστερα εγώ κι ύστερα εγώ πώς θα συνεχίσω;
Συνεχίζω λυπήρα αυτήν τη στιχομυθία
θα παχύνω και θα γίνω σαν τη θεία Μεταξία
διαλύω το συγκρότημα, πάνε τα Ημίζ
θα παίζω με τους φίλους μου κυνηγητό και μπιζ
έλεγες λες θα μπιζ μα στην τελική εμείς
σαν τη ρώσικη μπαμπούσκα ενωμένοι και οι τρεις

Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια

Γατουλίτσα μου γλυκιά
φεκερεφύλα μου τα φούλλα
η γάτα η χοντρούλα στη σκεπούλα
η γάτα η παχουλούλα που κυλάει
ο γάτος ο παχύλος
είναι κι ερωτύλος
ο γάτος της σκεπής, ο τσιφ
ο γάτος αυτοκράτορας
με τα δεκανίκια

Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια

Η γάτα η χοντρή... με δεκανίκια!

-Ζήτω ο γάτος μας! Ζήτω ο ελευθερωτής μας! Εσύ είσαι τώρα ο καινούργιος μας αφέντης!
-Όχι καλοί μου άνθρωποι! Ο αφέντης σας από σήμερα θα είναι

Άσε τον ουρακοτάγκο

Θυμάσαι τι καλά που ήμασταν μαζί
εγώ, εσύ, το Λάντα κι η φίλη σου η χαζή
που πάντα μου την έπεφτε
μα ήταν σα σιδερώστρα
και τελικά την έλιωσα με μια μυγοσκοτώστρα
θυμάσαι που αράζαμε οι δυο μας αγκαλίτσα
κι εσύ γλυκά μου χάιδευες την τριχωτή κοιλίτσα
και μού'λεγες «ζουζούνι άσε με να σε τρίψω
και πάνω απ'τα προβλήματά σου άσε με να σκύψω»
που γλείφαμε το παγωτό γρανίτα πορτοκάλι
και σού'λεγα «αγάπη μου, δε θέλω καμιάν άλλη»
που μασουλώντας λαχματζούν, είχα πασαλειφτεί
και η χαρτοπέτσετα μου είχε πια αλειφθεί
έβγαζες και σκούπιζες τα λερωμένα χείλη
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι
σιχαμερά υπολείμματα από κόκκινη τη σάλτσα
πλέον είχε στάξει και σου λέρωνε την κάλτσα
και μπουκωμένος σού'λεγα «είσαι πολύ μανούλι»
και πάνω στο προγόμφιο πρασίνιζε μαρούλι
που πήρα τις απόκριες το γυναικείο το ρόλο
και μένα μου την πέφτανε κι εσύ έμενες σόλο
και μου μαγείρευες φαγιά για να με κάνεις μπόγο
μια μέρα με παράτησες χωρίς κανένα λόγο
μου φέρθηκες σαν να'σουνα καμιά παλιολινάτσα
τα αισθήματά μου πρόδωσες σαν τον Αρτέμη Μάτσα
με πέταξες χαρμάνη επάνω σ'έναν πάγκο
και πήγες και τα έφτιαξες μ'έναν ουρακοτάγκο

Άσε πίσω σου τη ζούγκλα
άσε τον ουρακοτάγκο
τούμπα τούμπα τούμπα τούμπα
γύρισε ξανά σε μένα κι αυτού δώσ'του ένα μάγκο
τούμπα τούμπα τούμπα τούμπα

Δεν μπορώ να το σηκώσω πια το βάρος της ευθύνης
να μου λες ότι με θέλεις και στο τέλος να με φτύνεις
τι σου έκανα δεν ξέρω λουλουδάκι του μπαχτσέ
που φτιάχνω για εσένα τα καλύτερα σουξέ
πότε ιλ, πότε Σακίλ, πότε βάτραχο στο γκριλ
πότε σκίσιμο στη φούστα να μ'ανάβεις το φυτίλ'
πότε Μπίλι τον Τερλέγκα, πότε Χόλινταίη Μπίλι
πότε θέραπυ και πότε το έλαφι του Άη Βασίλη
κι ήμουν πάντα καθαρός και πλενόμουν στο μπιντέ
θα μου πεις χωράς εκεί;
έλα μου, έλα μου ντε
και σε είχα στα ώπα-ώπα νταχτιρντί κι αμάν-αμάν
κι εσύ μ'άφησες στα κρύα του λουτρού για τον Ταρζάν
στης καρδιάς σου το σαφάρι έριξες καλσόν με δίχτυ
κι έχεις φρόζεν μπαμπουίνο τώρα μες στον καταψύκτη
ξέχασε λοιπόν τον άντρα με στιχάκια να σε λιώνει
τώρα θα'χεις χιμπατζή να τα πράττεις στο σαλόνι
ούτε που θ'ακούς τραγούδια που σου έγραφα στο μπλοκ
μόνο ζούγκλα, μαύρο πίνακα και rock around the clock
στο μικρόφωνο ετούτο θα συνδέσω τηλεβόα
και θα πω σ'όλο τον κόσμο «οαοαοαόα»
στην ουρακοταγκειακή
διάλεκτο αυτό σημαίνει
πως παράτησες σπανό και μπλέξ' με πολυγένη
που'χει τρίχες και στη μύτη που'χει τρίχες και στ'αυτιά
που'χει τρίχες στα πλεμόνια που'χει τρίχες στα οστά
κι αν ήμουνα ζωολόγος
πάνω σε ξύλινο τον πάγκο
θα'κανα και μια μελέτη
και γι'αυτόν τον ουρακοτάγκο

Άσε πίσω σου τη ζούγκλα...

Ο Μένιος θέλει μάγκο

Άσε πίσω σου τη ζούγκλα...

Κι αυτή μετά μου δίνει μπανάνα κι ένα μάγκο
κι εγώ ευθύς κάνω τον ουρακοτάγκο

Πώς γινόταν ένας γκαϊφές

Παίρνουμε γκαζάκι που να'χει χρώμα μπλε
ανάβουμε φωτίτσα σε χρώμα ντεπουρλέ
βάζουμε μπρικάκι σε χρώμα πλατινέ
κι αμέσως το νεράκι το εμφιαλωμέ
έλα λίγη ζαχαρίτσα με κόκκους διαμαντέ
και τώρα το καλό, μια γερή πρέζα γκαϊφέ
το βάζουμε να βράσει, όχι όμως σαν πουρέ
κι όσο βράζει ακούμε το Μεγιεμελέ

Στη ντισκοτέκ

Στη ντισκοτέκ την παλιά φέραν νέα φώτα
στρώσαν καινούρια χαλιά κι άνοιξαν την πόρτα.

Ρόδα τσάντα και κοπάνα και μαρσάρω τη Husqvarna
κι οι μπαρμπάδες στις διαβάσεις τρέχουν μην τους πάρω σβάρνα
φοράω το δερμάτινο και τη see-through φανέλα
και κάνω μια κωλιά μπροστά στη Barbarella
μου λέει το γκομενάκι μου "Give a bit a MMM to me"
της λέω ασ' τα εγγλέζικα και μπαίνω στο ζουμί
πάμε να κουνηθούμε κάτω απ' την ντίσκο μπάλα
τώρα που ο ντιτζέι μιξάρει κολετζιάλα
χορεύω Μάικλ Τζάξον με καμαρώνουν όλοι
κι η άσπρη μου η κάλτσα φωσφορίζει στο στρομπόλι
κι ήταν όλοι τους εκεί η Σοφία κι ο Σταμάτης
Πάνος, Στάθης και Καιτούλα κι ο Χαλίφης της Βαγδάτης.

Όμως δεν ήρθες εσύ, το χαμόγελό σου,
λείπει η ζωή μου η μισή κι ότι είν' δικό σου.

Κι η μουσική (κι αυτή) δεν έχει όπως και χτες ρυθμό
η νύχτα πια (κι αυτή) δεν τρέχει και το χορό ξεχνώ
τα γέλια με (αχα) πειράζουν και στον πολύ καπνό
ψάχνω τριγύρω μου και προσπαθώ να σε βρω.
(στη ντισκοτέκ, στη παλιά ντισκοτέκ)

Στη ντισκοτέκ ο ρυθμός έχει τώρα αλλάξει
ξένος μου μοιάζει ο χορός που μου'χες διδάξει

Τώρα προστάζει η μόδα το φίλημα στο χέρι
του κάθε homo sapiens που έχουν για πορτιέρη
μπλουζάκι enterprise και ντούμσι ντούμσι ντουμ
κοσμογονία έκσταση σαν δόκτορα τον Doom
-Συγνώμη κύριέ μου, πίνετε το ποτό μου
-Τί λέτε κύριέ μου; Αυτό ειν' το κολατσιό μου
Κι ήμουν απ' αυτούς που στίχους δεν μπορούν να μάθουν
τώρα οι καλύτεροί μου στίχοι πλέον δεν υπάρχουν
μαθαίνω όμως τα εύκολα και λιγοστά λογάκια
θα τραγουδώ σε λίγο τα σκυλοσουξεδάκια
παπαράτσι και μοντέλα, ηθοποιοί αποτυχημένοι
αφού όλοι διασκεδάζουνε γιατί 'σαι λυπημένη;

Είναι που λείπεις εσύ, το χαμόγελό σου
λείπει η ζωή μου η μισή κι ότι είν' δικό σου

Κι η μουσική (κι αυτή) δεν έχει όπως και χτες ρυθμό
η νύχτα πια (κι αυτή) δεν τρέχει και το χορό ξεχνώ.
Τα γέλια με (αχα) πειράζουν και στον πολύ καπνό
ψάχνω τριγύρω μου και προσπαθώ να σε βρω.
(Στη ντισκοτέκ, στη παλιά ντισκοτέκ)

Η μουρμούρα

-What the hell are you doing here?
-Θα σου πω εγώ τι κάνω εδώ πέρα, περιμένω την κόρη σου, περιμένω εδώ και ώρες την κόρη σου, εδώ που την ανέθρεψες. Την ανέθρεψες με τα πρότυπα τα δικά σου. Δε δίνει λατινικά αύριο; Αλλά, έπρεπε να αφήσεις σε μένα τη διαπαιδαγώγησή της, την έχεις χαλάσει, την έχεις κάνει σαν τα μούτρα σου. Δε μιλάς ε; Ε βέβαια, πλύνε κάνα πιατάκι εκεί πέρα και μη μιλάς καθόλου, θα την αναλάβω εγώ, όταν γυρίσει. Θα τα πούμε, μόλις μπει. Την περιμένω, όπου να'ναι.

Ο κύρης του σπιτιού

Δώδεκα η ώρα, μα πού γυρνάει πάλι
κάτσε δε θα έρθει, θα της σπάσω το κεφάλι
αλλά δε φταίτε εσείς, εγώ έχω το βάρος
μου 'χετε πάρει όλοι εδώ μέσα πολύ θάρρος
Εγώ θα σας τον κόψω τον περιττό αέρα
δε θα μου βγαίνει βράδυ και θα μου 'ρχεται τη μέρα
τη βλέπουν κι οι γειτόνοι κι αρχίζουν τις κουβέντες
πως δεν τη φέρνει σπίτι και κανένας με Μερτσέντες
Την είδα στη γωνία εχθές μ' ένα μαλλιά
ήταν όλο γλύκες σούξου-μούξου και φιλιά
φέρε τις παντόφλες μου θα κάτσω Ασπασία
και θα την περιμένω ως τη Δευτέρα Παρουσία

Μπαμπά, μπαμπάκα...

Καλώς τηνε την πέρδικα τη μοσχοαναθρεμένη
που γύριζες κοκόνα μου κι είσαι αργοπορημένη
έλυνες ασκήσεις και πάλι με την Άννα
κοίτα εδώ που σου μιλώ και μη κοιτάς τη μάνα
σους σιωπή και σώπαινε εγώ μιλάω τώρα
για κοίτα το ρολόι σου που ήσουν τέτοια ώρα
έτσι μωρή σ' ανέθρεψα και μου 'γινες του δρόμου
δε θέλω εγώ τέτοιες πομπές στο σπίτι το δικό μου
τσακίσου στο δωμάτιο εκεί μέσα σε θέλω
κι αύριο καλόγρια μαζί με το Μετζέλο
Πού 'ναι το παλικάρι μου άργησε κι αυτός
αλλά με καμιά γκόμενα θα είναι αραχτός
έτσι οι εμπειρίες να μην είναι του κουτιού
γιατί αυτός θα γίνει ο κύρης του σπιτιού

Εγώ είμαι ο κύρης
είσαι κακομοίρης
είμαι τ' αφεντικό
είσαι ξωτικό
είμαι το κεφάλι
μπάσκετ με το Γκάλη
εγώ είμ' ο στρατηλάτης
κι εγώ είμ' ο Μιθριδάτης

Χάι πατερούλη άργησα λιγάκι
γιατί τραβάω ζόρια μ' ένα φίνο γκομενάκι
δε με γουστάρει ο γέρος της που τη γυροφέρνω
κι όλο χιτλεριάζει τηλέφωνο σαν παίρνω
όταν γυρίζει της ρίχνει μπινελίκι
και για κάνα μήνα κόβει το χαρτζιλίκι
κομμένες οι αγάπες της λέει μάνι-μάνι
αυτά τα ξεπορτίσματα μετά απ' το στεφάνι
Δε σου 'πα για τη σίστερ τώρα που το θυμήθηκα
την είδα σε παπάκι παρέα μ' ένα πίθηκα
διέθετε κοτσίδα και πράσινο μπουφάν
και τα αφτιά του ήταν ωσάν του Πίτερ Παν
Έτσι που λες η κόρη σου, φίλε μου πατέρα
γυρίζει μ' αγοράκια πριν να βάλει και τη βέρα
θέλει να μου πάει πενταήμερη εκδρόμα
κι απ' τη ζώνη αγνότητας να βγάλει πια το πώμα
τα ξέρω αυτά τα κόλπα τα έκανα κι εγώ
εγώ όμως είμαι άντρα και το δικαιολογώ
γι αυτό λοιπόν πατέρα να της δείχνεις που και που
ποιος είναι εδώ μέσα ο κύρης του σπιτιού

Εγώ είμαι ο κύρης...

Πες μας ποιος είσαι
εγώ είμαι ο κύρης (ααα)
ο κύρης του σπιτιού
εγώ είμαι ο κύρης
του σπιτιού, του μπαλκονιού, του σαλονιού, της κουζίνας
του μπάνιου, της μπανιέρας, της πολυθρόνας μου
της τηλεόρασης, της αγαπημένης μου εκπομπής
των πιάτων που πλένει η γυναίκα μου
είμαι ο κύρης των πάντων
ο κύρης του σπιτιού

Ο τρόφιμος

Διαταραχή προσωπικότητας...

Ξύπνησα και σήμερα στραβά εις το κρεβάτι
τη νύχτα στριφογύριζα δεν έκλεισα το μάτι
τραβάω τα σκεπάσματα που'χουν βρύα και λειχήνες
στ'αλήθεια δε μ'αρέσουνε οι υγροί οι μήνες
καθώς λοιπόν σηκώθηκα μπουκάρει μια αρκούδα
θα ήτο πολική είχε χιονίστρες στη μουσούδα
ξεδίπλωσε μαστίγιο κι αμέσως βίτσα βέργα
εγώ όμως δεν έμεινα με σταυρωμένα χέρια
είχα στη πιτζάμα μου το μαγικό λυχνάρι
ξεπρόβαλε το τζίνι να εκπληρώσει χάρη
τ'αρκούδι εξατμίστηκε παρέα με το τζίνι
και φόρεσα τις κάλτσες με το μίκυ και τη μίνι
μπήκα στο λουτρό με τη τσίμπλα μες στο μάτι
κι αμέσως μπεκερεμπάνισα το φίλο Μιθριδάτη
αλήθεια στο λέγω και μη με λέτε ψεύτη
καθόμουνα και μίλαγα στου μπάνιου τον καθρέφτη
πλένω μούτρα δόντια μύτη αράζω και στο θρόνο
σχολή δεν έχω σήμερα γι'αυτό έχω το χρόνο
να κατέβω στο κέντρο να δω κάνα δισκάκι
είχα καιρό να πάρω κανένα χιπχοπάκι
έβαλα το φούτερ από κάτω πανταλούνες
_______ όπως λένε οι _____
κρεμάω το μομπάιλ επάνω στο μπουφάν
πατάω πιν κοντέ και μου γράφει γιο μι μαν
βγήκα από το χόμι να βρω κάνα ταξάκι
που να'χει απαραίτητα το πράσινο δεντράκι
το βρήκα και μπήκα και ύστερα βγήκα
και έδωσα σε κέρματα την ακριβή τιμή
γιατί άμα θέλω ρέστα «Σάκης μη»
Λοιπόν σας ξαναβλέπω περίπτερα γλυκά μου
έχετε ζώνες, γάντια κι όλα τα υλικά μου
και περιοδικά με βυζιά χωρίς το τέλος
βυζιά βυζιά βυζιά και στη μέση ο Μετζέλος
ο Μετζέλος μα κι εγώ και να ο Πρυτανίνο
το σιντί μας προσφορά τώρα μες στο μαγκαζίνο
πού'ναι το τιραμόλα πού'ναι το σεραφίνο
δε με λένε Σταύρο και ούτε Μπουτολίνο
γρήγορα την έπραξα να ψάξω τα δισκίλια
σαν κάθε απροσάρμοστο που έχει δισκοφίλια
πρωτίστως τα βινύλια μα ξάφνου
καταλάβατε ή να κάνω και κα-
τί, πώς; θα έχω εφιάλτες
σκέφτηκα μα ξάφνου είχα οφθαλμαπάτες
εκεί λοιπόν που καθόμουνα και κοίταζα
τα χιπχόπουν και σιντί
αισθάνθηκα δίπλα κάποιον να πλησιάζει
κι ένιωθα τις κινήσεις μου όλες να τις χλευάζει
γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω μια μορφή
αντί για προσωπείο είχε ένα σκουφί
τα ρούχα που εφόραγε ήτανε σούπερ μάρκα
μα μέσα από αυτά ούτε κόκκαλα ούτε σάρκα
θα ήτο κάνα πνεύμα μα θα'χε και ελάττωμα
γιατί το παντελόνι του σερνότανε στο πάτωμα
και κάτω απ'το πλεκτό του σκουφακίου
ακούω τη φωνή του ατομακίου
«εσύ δεν είσαι...;»
ναι!
εγώ είμαι λοιπόν ο μέρκερε-Μιθριδά
που θα γίνω ο Σεβάχ ο Θαλασσινός
σκληροπυρηνικός, Σάκης μη!
που θα γίνω εγώ αυτός
πώς; δεν είμαι ικανός
νανανανανανανα
δεν έχεις δίκιο φίλε
γιατί φέρνω την αηδία
κι αν θέλω να χαθώ θα βγω με τη Μαρία
μα το Δία, το λουρί του ζουρλομανδύα
να πληρώσω το σιντί για να βγάλω την ταινία
το χάπι μου το παίρνω στις δώδεκα παρά
«φιλαράκο, στην ουρά»

Περιμένω στην ουρά να φάω το συσσίτειο
δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο

Go ahead, scratch me!

Περιμένω στη στάση να φάω το συσσίτειο
δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο

Περιμένω στην τράπεζα να φάω το συσσίτειο
δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο

Περιμένω στο φαστφούντ να φάω το συσσίτειο
δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο

Περιμένω στο κλαμπ να φάω το συσσίτειο
δεν είμαι όμως τρόφιμος στο δρομοκαΐτειο

Je suis bossu

Σου πήρα κινητό να μιλάμε όλη μέρα
σου πήρα και του βλάχου τη σκαλιστή φλογέρα
σου 'φτιαξα ραχάτ-λουκούμ ολάκερο ταψί
σου πήρα τη φανέλα του Άνθιμου Καψή
σ'αγόραζα κιλότες και τα κομπινεζόνια
το πλαστικό το χρήμα για όλα σου τα ψώνια
ένα γλυκό τιγράκι απ'το μαχαραγιά
μα έγινε γατάκι γιατί ξέβαψε η μπογιά
σε πήγα Αυστραλία να δεις τα καγκουρώ
σ'αγόρασα στο Μέχικο την κάπα του Ζορρό
σου πήρα ντόντον παγωτό σταφίδα με το ρούμι
σε πήγα και στην Κύπρο και σε τάιζα χαλούμι
σου επάνδρωσα ενυδρείο με άγριους καρχαρίες
ένα υδρομασάζ μικρό με μπαταρίες
έναν μονόχειρα ληστή να έχεις για παιγχνίδι
σαράντα φλιτζανάκια με το σήμα του Λουμίδη

Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ
και τώρα je suis bossu des cloches de Notre Dame.

Σου σκάλισα σε μάρμαρο Απόλλωνα τον Φοίβο
σου πήρα υγρό καρότο στην πλαζ για να σε τρίβω
σου έφτιαξα ναό με πλάκες της Καρύστου
σου πήρα το καπέλο του Κόμη Μοντεχρίστου
σου'φτιαξε ο Τζεπέτο το Σκυριανό σαλόνι
σε πήγα Μονεμβάσια να δούμε το κανόνι
σου αγόραζα τους δίσκους του μέγα του Ρασούλη
και σου 'παιζα μπαλάντες του Μπίλι του Καζούλη
σου πήρα την ρακέτα του βασιλιά του Ληρ
παρήγγειλα στον Οβελίξ και σου έφτιαξε μενίρ
σου πήρα των ΗΜΙΖ την πρώτη στους την πλάκα
σου πήρα χαϊμαλιά από πλανόδιους στην Πλάκα
σου πήρα τα 100 σκυλάκια Δαλματίας
το ένα το'κανε σκουφί ενάς εγκληματίας
το'πα το'κανα σε έψαξα σε βρήκα
σε πλήρωσα χρυσάφι και ας μην είχες προίκα

Έδωσα τα πάντα...

Σου έδινα φιλάκια μάτσα μούτσα ματς
εκβίασα τον Πρύτανη για να σου μάθει σκρατς
σε έμαθα να κάνεις του Μπόζο την γκριμάτσα
σου έμαθα σε μεξικάνικους ρυθμούς το κουκαράτσα
σου βρήκα του Ιάσωνα χρυσόμαλλο το δέρας
σου τραγούδησα ισπανικά γλυκά σαν το Μπαντέρας
σου πήρα αυτοκόλλητα χαρτάκια τα πανίνι
σου πήρα το βιολί του Νίκου Παγκανίνι
σου πήρα Ανναμπέλ το «Ένα πρωινό»
'κείνο το καλοκαίρι με Λάκη Κομνηνό
σου πήρα τα πλοκάμια του δόκτωρ Όκταπους
αφρόλουτρο παπάκι όταν θα κάνεις ντους
σου βρήκα το σπανιότατο τσαντάκι του Sport Billy
σου πήρα Μάγια μέλισσα σου πήρα και το Βίλλυ
σου έσκαψα ορυχείο με φλέβα από λιγνίτη
μα τώρα παίζω τη λατέρνα ωσάν τον Αυλωνίτη

Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ
και τώρα je suis bossu de clos de Notre Dame.

Quand le soleil cachera son visage
quand le corbeau deviendra blanc
et la neige deviendra noire
alors, ma beauté tu sortiras de ma mémoire
peut-être il sera temps pour moi d'apprendre le chinois
et d'engraisser en mangeant du chocolat
l'amour

Ο Πρύτανης αργεί στα ραντεβού

(χωρίς στίχους)

Μετά το Λούνα Παρκ

-Γιατί ρε αδερφέ μετζελάκι, να πούμε δε μου πήρες ούτε ένα λουκουμά στο Λούνα και Ρέντη Παρκ;
-Κάνουν κακό στο στομάχι οι λουκουμάδες.
-Μα δε μου άφησες να παίξω ούτε... Δε μου άφησες να παίξω ούτε συγκρουόμενα, ούτε το σκουλήκι μ'άφησες να παίξω, ούτε τίποτα, να πούμε. Ούτε το σφυρί.
-Ναι, αλλά σε ανέβασα στο σφυρί! Είχα πληρώσει...
-Ευχαριστώ πολύ.
-Ναι, αλλά είχα πληρώσει.
-Ναι, αλλά καθώς ανέβαινα πάνω στο σφυρί δεν ήμουν καλά. Κάποιος θα το σαμποτάρησε.
-Το σκοινί;
-Όχι το σκοινί, το σίδερο που υπήρχε δηλαδή.
-Το σφυρί;
-Όχι το σφυρί, το σίδερο που υπήρχε δηλαδή.
-Είναι ακριβό;
-Δεν είναι ακριβό, αλλά εντάξει, ξέρεις τώρα πόσο παίρνουν οι σιδεράδες.
-Για να φτιάξουν ένα αμόνι.
-Το αμόνι; Τί να το κάνεις;
-Να πεκερεντιπελεκίσεις το εξκάλιμπερ; Το βασιλιά τον Αρθούρο...
-Τον Αρθούροτα.

Πες τα, πες τα!

Είμαι ο Αρθούρος, Αρθούρος Ποντραγκόν
ο βασιλεύς των Άγγλων των παραπληγικών
θα πάρω το σπαθί...
Θα πάρω εγώ ρε το σπαθί
θα σας κόψω τ'αυτιά εδώ μέσα
δε μ'ακούτε ρε;
που σας λέω, μ'αυτά τα ράπια
και τα χιπχόπια και τα Ημισκούμπρια
θα σας σκοτώσω ρε, θα σας σκοτώσω ρε

Γιαγιά, γιαγιά, μη φωνάζεις, μη φωνάζεις σε παρακαλώ

Εγγόνι VS γιαγιά

Ήταν μεσημέρι και ήθελα να γράψω
καινούργια Ημισκούμπρια τον κόσμο να ταράξω
με το Μιθριδάτη στο μικρόφωνο αυτό
να γράψουμε τεμάχιο καινούργιο και καυτό
κι εκεί όπως τα πράτταμε μ'ανοιχτό πατζούρι
χτυπήσανε οι γειτόνοι με ξινισμένη μούρη
πιο χαμηλά τη μουσική εδώ δεν είναι ντίσκο
θα πάρω εκατό στη φυλάκα θα σας ρίξω
«καλά» εγώ τους είπα με φάτσα σαν σκουμπρί
κι αμέσως εχαμήλω κι οι δυο μας τη φωνή
μα όσο κι αν χαμήλω ακούγανε κρυφά
κι όλοι μαζί φωνάζανε «στην πυρά, στην πυρά»
λες και κρυφακούγαν όλοι με ποτήρια
τα πήρα στο κρανίο και έριξα άι σιχτίρια
γιατί έγινε κακός ωσάν το Μαύρο Πιτ
αφού απ'το χαμήλωμα δεν άκουγα το μπιτ
μα όλοι οι σιχαμένοι καλέσαν πολιτσάι
κι εγώ τους επερίμενα με μια καράφα τσάι
περάστε αρχιφύλακα περάστε μουσαφίρη
μην πιείτε και στην πόρτα το τσάι ξεροσφύρι
ο Μιθριδά σερβερίσε γλυκό το νεραντζάκι
κι εγώ έριξα το κούτσουρο ν'ανάψω και το τζάκι
μας ζήτησαν να βάλουμε λίγη μουσικούλα
και θέλαν Ημισκούμπρια που φέρνουν αναγούλα
μα μόλις μας γνωρίσανε αρχίσαν υποκλίσεις
και ρίξαν στους γειτόνους σαρανταπέντε κλήσεις
όλοι μετακόμισαν και φύγαν μακριά
όμως δεν κατάφεραν να διώξουν τη γιαγιά

(τα ψάρια όμως ήτανε δυστυχισμένα
τα ψάρια όμως ήτανε δυστυχισμένα με το νέο καθεστώς)

-Ανοίξτε μου! Ανοίξτε μου είπα! Δεν ανοίγετε ε; Τώρα θα σας δείξω εγώ!
-Όχι γιαγιά!
-Δε σας είπα να μην παίζετε να πούμε μ'αυτά τα πράματα; Μέχρι κάτω ακούγεστε! Θα σας σπάσω τα κοκκαλάκια! Ένα-ένα θα σας τα σπάω! Ένα-ένα!

Εγώ είμαι η γιαγιά του μέκερε του Μετζέλου
και εγώ τους αγριανθρώπους στο σπίτι δε τους θέλου
γιατί ακούω Αττίκ και όχι αυτά τα ράπια
που όταν μου τα βάζουνε τραντάζονται τα ράφια
μ'αυτό το μιθριδάκι αυτό το στρογγυλό
ήδη μου χαλάσανε το ένα το ωτό
εγώ όλο τους βρίζω μ'αυτοί δε με ακούνε
διαόλου κάλτσες είναι όταν τραγουδούνε
μακάρι να το διαλύσουνε οι ημισκουμπρισμοί
βαρέθηκα να λέω «μη και μη και μη»
βάζουν τη μουζίκα αμάν και τρισαμάν
φτάνει πια να παίζετε το μέθοντα το μαν
και τους γουτανγκλάνους και τους γκρέιβ ντι
τον ντιαρεσουάνο τον Άις που'ναι τι
κι εκεί που τηγανίζω στο λάδι την πατάτα
μου βάζουν τους ζουλού τον άφρικα μπαμπάτα
αντί για τον Μπετόβεν αντί για το Σοπέν
ακούνε σάμπα ράχνι το μίστερ λοβερμέν
λοιπόν θα σας τα κόψω τα χέρια από τη ρίζα
έτσι και ξανακούσω παραγωγές the RZA
πέστε μου εδώ μέσα το δικό μου πια το ρόλο
ν'ακούω κουλ τζι ραπ το ντιτζέιτα τον πόλο
εγώ όμως θα σας βάλω το μεκερεμυαλό
ανθρώπους θα σας κάνω για δικό σας το καλό
θα σπάσω τις κραυγές, το μίχτη, το μικρόφωνο
σ'αυτό εδώ το σπίτι θα παίζει το γραμμόφωνο

Βρωμόπαιδα!

Καλύτερα νωρίτερα

Τις στροφές σου σαν χαζεύω πάνω στο Μk2
τα αυλάκια σου χαϊδεύω πριν σου πω στερνό αντίο
αλανιάρικο μικρό μου, όλο κάνεις χράτσα χράτσα
κι όταν είσαι βραχνιασμένο το τραγούδι βγάζεις φάλτσα

(γεια σου Χρήστο με το μπουζούκι μου)

Από 78 στα 45 πας
τώρα στα 33 κι όμως δείχνεις να γερνάς

Καλύτερα νωρίτερα, παρά μια ώρα αρχύτερα
παρά μια ώρα αρχύτερα, καλύτερα νωρίτερα
(καλύτερα νωρίτερα παρά μια ώρα αρχύτερα)

Ήσουν μόνο μες στη σκόνη και σε είχανε χαράξει
σ'έπλυνα και σ'έβαλα παρέα με τα άλλα μάξι
πούλησα στο γιουσουρούμι χόμι μπόυ παντελόνι
και αγόρασα για σένα, βρε, αδαμάντινο βελόνι

(γεια σου Μετζέλο αλανιάρη)

Που σε άφησα συγγνώμη, όμως ήτανε καπρίτσιο
πάντοτε για με θα είσαι, το μεγάλο μου το βίτσιο

Καλύτερα νωρίτερα...

Ο υποκλοπέας

Είμαι ένας αισχρός, αισχρός υποκλοπέας
ο πρώτος και καλύτερος όλης της παρέας
έχω και πομπούς, κοριούς, ακουστικά
και πάντα καταγράφω όλα τα μυστικά
το σύνθημά μου είναι «κυρα-τσάο κυρα-τσα»
και παρακολουθώ και το φίλο Μιθριδά
μιλάει με την κυρά και πάντοτε τα παίρνει
όταν καταλαβαίνει πως κάνω τον Αρτέμη
γιατί 'μαι και ο Μάτσας γιατί 'μαι ο σταρένιος
και παρακολουθώ για τους Γερμανούς
οι Γερμανοί 'ναι φίλοι μου μου δίνουνε τα μέσα
και ύστερα τους φτιάχνω ζεστή τη μπουγιαμπέσα
γιατί 'μαι τηλεφώνιστερ και τηλεφωνητής
«είμαι ψυχοπαθής!» που λέει και ο Dr. Dreez
και πάντοτε τους πάντες θα παρακολουθώ
γιατί 'μαι 'να σκουμπρί και είμαι και μισό!

-Δημήτρη, έτσι και με μαγνητοφωνείς, αλίμονό σου!
-Δημήτρη, δεν πιστεύω να με μαγνητοφωνείς.
-Πες μου αλήθεια, με μαγνητοφωνείς;
-Έλα;
-Με μαγνητοφωνείς;
-Όχι, δε νομίζω.

Πώς γίνεται ένας γκαϊφές

Αφογεφματινή φροφρίτσα βλέπω...
Γκαϊφέ...

Φράφο! Αυτός είναι γκαϊφές!

Ο διάβολος κατέβηκε στο Χολαργό

Ο διάβολος κατέβηκε κάτω στο Χολαργό
και πρόλαβε το Lada μου που ήτανε αργό
χτυπάει το τζαμάκι απ'την πλευρά του Μιθριδάτη
που σαν τον είδε να πετά, του έφυγε το μάτι
μια ώρα μας κυνήγαγε πάνω στη Μεσογείων
κι απόψε θα γινόταν η νύχτα των οργίων
το κέρατό του έβαλε επάνω στη στροφή
και άρχισε να ομιλεί με σουβλερή φωνή

«Ελάτε 'δω Ημισκούμπρια, ελάτε 'δω σκουμπριά
σε μένα δε θα πιάσει η παραπλολαλιά
θα πάμε μία κόντρα στον Ημισκουμπρισμό
εδώ θα σας πατήσω μέχρι επάνω στο λαιμό
θα βάλουμ' ένα στοίχημα μα θα κερδίσω εγώ
γιατί άλλα Ημισκούμπρια εγώ δεν τα μπορώ
μα κι άμα εσείς κερδίσετε οι σκουμπρισμοί οι δυο
αμέσως σας χαρίζω χρυσό ΜΚ2
να τα δαχτυλίδια, τα δόντια τα χρυσά
θα δώσω και στον Πρύτανη μιχτάκι που φυσσά
αν όμως εγώ γίνω το κέρδισμα το ίδιο
σας ρίχνω στο μαρμιτισμό που πήρα απ' το Δρουΐδιο»

«Άκουσε να δεις φίλε μου διαβολάκι
πολλά μας τα 'πες τώρα θα τα πω κι εγώ λιγάκι
το παίζεις ημισκόμπριο μα είσαι απομίμα
απέδειξε λοιπόν ότι δεν είσαι θύμα
δεχόμαστε το στοίχημα κι ας είναι αμαρτία
γιατί 'μαστε οι καλύτεροι σ'όλη την κοινωνία
άρχισε λοιπόν τους στίχους να ριμάρεις
κι άμα είσαι πεκερεμάγκας να ραγκαμαφάρεις»

«Είμαι ο σατάνιστερ και ο δαιμονιστής
κρύβω και τα κέρατα κάτω απ' το ποστίς
είμαι ο διάβολος ο νεκερδιαβολέας
έχω κατοικίδιο το λέων της Νεμέας
είχα κι ένα σκύλοτα, καλό, σαν τη Λάσι
γι' αυτό και τονε πέταξα μες στο λεβιτοστάσι
μου τη δώσατε στα νεύρα και μ' έπιασε το πείσμα
έγινα Dr. Dreez και σας κάνω κλύσμα
με ξέρουνε σαν Λούσιφερ, αλλά και Βελζεβούλη
και τραγουδώ νησιώτικα ωσάν το Μ. Γιαννούλη
και μη με πείτε μπούλη μικρά σκουμπριλικάκια
γιατί άμα τα πάρω σας κάνω μπουρεκάκια
γιατί 'μαι ο μάγειρας της κόλασης ο σέφης
έκλεψα τις συνταγές της θείας μου της Έφης
και κάτω οι μονέτρ με αρκετά καζάνια
βράζω τους αμαρτωλούς σα λεκερελαζάνια
φωνάζουν και ουρλιάζουν γιατί τους ψήνω ωραία
μόνος ή με άλλους διάβολους παρέα
τους κόβω σαν το χρώμιο και τους τσιτσιρίζω
μα πριν να φαγωθούν στ'αυτιά τους τους τσιρίζω
τόσα χρόνια φούρναρης έεεχω ψήσει
και βάζω και τη γέμιση με τρόπο παρά φύση
χάχαχα νομίζετε δε ξέρω από λάδι;
σας κάνω τηγανιά που είναι αλά Άδη
ποτέ μου δε μου άρεσε το κρέας το ωμό
και πάντα βάζω λίγο στο ζεκερεζωμό
γι' αυτό να μη με πείτε ποτέ σας κουτεντέ
γιατί έχω τις γνώσεις του Τσελεμεντέ
μα τώρα ποια βαρέθηκα να φτιάχνω την κοτόσουπα
καιρός να δοκιμάσω να κάνω και ψαρόσουπα
και να η ευκαιρία που'χω μες στα χεράκια
ελάτε πιο κοντά μικρά μισοσκουμπριάκια»

«Καλά μας τά 'πες φίλε μα άκουσε και μας
τώρα θα δεις πώς γίνεται ο πεκερεπαστουρμάς
ημίσκουμπρες, ο κόσμος έτσι λέει
η καύτερη η πίτσα εμένα δε με καίει
με κέικ σοκολάτα τη βγάζω στη σοφίτα
που φέρνω να στρουμφίσω την γκόμενα στρουμφίτα
στρουμφάκια εγώ δεν τρώω ωσάν τον Δρακουμέλ
μα μόνο το παστίτσιο μ'ολίγη μπεσαμέλ
μπέσα εσύ δεν έχεις μα εγώ δε σου θυμώνω
μπορεί να είμαι ψάρι και όμως δεν ψαρώνω

Μα 'κείνος δε με άκουσε με έστησε στον τοίχο
μου έδωσε σιρόπι να πάψω πια να βήχω
βήχα εγώ εκόλλησα σε μέρος κυριλέ
στο ξενοδοχείο στο Γεντί-Κουλέ
κουλός είσαι και φαίνεσαι, εγώ είμαι ο Τιραμόλα
γιατί από απόσταση εγώ τα πιάνω όλα
ολόασπρα σεντόνια, πωπώ κάτι χανούρια
μου τά 'κανες κομμάτια εσύ παλιομπετούγια
πετούσα εις τα σύννεφα στον έβδομον ουρανόν
και έβλεπα πως είμαι ο Κορλεόνε Δον
Κιχώτης Σάντσο Πάντσα να κυνηγώ τους μύλους
γιατί το άλογό μου είχε γεμίσει ψύλλους
ψιλούς, λιγνούς και άχαρους εμείς δεν τους γουστάρω
θα πάρω τον ορό μου να φύγω για την Πάρο
παρωπίδες δε φορώ δεν είμαι 'γω γαϊδούρι
κι άμα λάχει παίζω και τρομερό σαντούρι
Σαντουρίνη το νησί που πάω εδώ και χρόνια
κι όλο χλαπακιάζω πιατέλες κανελόνια
κανέλες και μπαχάρια πουλάω στην Ομόνοια
έχω κι άμα θέλεις και ακριβή κολόνια
κωλώνεις βρε παράτημα να δώσεις το συκώτι
γιατί όλοι το ξέραν ότι σε λέγαν πότη
ποτήρια κολονάτα στ' απορρυπαντικά
Πρύτανη για πράξ'τα επάνω στα πικά»

«Νομίζετε μ' αυτά εμένα θα με πείσετε
θα πρέπει να σφιχτείτε για να με νικήσετε
μα ώσπου ν' αποτύχετε και τη ψυχή σας πάρω
δώσε, Μετζελάκι, τσιγάρο να φουμάρω»

«Άσε τα τσιγά και τον αναπτή
εγώ τους τρακαδό τους πιάνω απ' τ' αυτί
εγώ είμαι ο Μιθριδά και πριν ειν' ο Μετζέ
και έφτασε η ω να σφίξω τον κορσέ
εγώ τα δυο σου κέρα δε θα τα φεκερφώ
θα πάρω το πριό και θά 'ρθω να στα κο
τον αστακό τον έφα μ' ολίγη μαγονέ
γιατί πάντα γουστά καταστάσεις κυριλέ
αν είσαι συ ο διάβολος εγώ είμαι ημισκού
και είμαι εραστής σαν τον μέγα τον Γκουσγκού
σαν βλέπω τέτοια έργα εμένα μου τη δίνει
θα δω εγώ στο φίλμνετ ταινία με φελίνι
εγώ θα δω δελφίνι το γουίλιτα τον φρι
θα δω 'μως και την ο, τη δολοφόνο φα
γιατί 'μαι νιντζα κο κι η θεία μου η νι
θα μου δώσει τώρα το πράσινο σκαμνί
ανί ανί ανί, δώσ'μου το πανί
να καθαρίζω τζα, κάτω στην εθνική
η εθνική κουζίνα πολλά έχει να πει
από την κατσαρό μέχρι το ταψί
μα εγώ με καλαμά θα πίνω τον φραπέ
και θα παίρνω μα την κυρία την απέ
απέλια λοιπόν μες στη βροχή θα πιού
κι άμα θα πουντιάσω ευθύς θα πω ατσού
κι αφού λοιπόν σε κάναμε λαχουρένια ρόμπα
πάρε λοιπόν τον μπου και γύρισε στη σόμπα»

«Καλώς τα καταστρώσατε κερδίσατε το στοίχη
τέτοιοι ψυχοστίχοι δε μού 'χουν ξανατύχει
τώρα εγώ την κάνω μα θα με ξαναδείτε
μπροστά σας πριν προλάβετε τη νίκη να χαρείτε»

Ο συμβουλάτορας Μιθριδάτης

Λοιπόν, έχουμε πάρα πολλά μουσικά πράγματα που ασχολούμαστε. Ε, μαζεύουμε δίσκους χρόνια και ζαμάνια απ'όλα τα είδη της μουσικής. Ασχολούμαστε μ'όλα τα είδη της μουσικής. Σπεκερεντισπέσιαλ να πούμε από τη μαύρη μουσική ως επί το πλει κι είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που το κάνουμε αυτό το πραγματάκι. Κι είμαστε πολύ χαρούμενοι γι'αυτό. Και μας βοηθάει στο να αναπτερώνουμε το πεσμένο ηθικό μας και να ζούμε τη ζωή μας πιο όμορφα και πιο ευάλωτα και πιο μιστερλαβερμάνικα και γενικά πιο καλά. Γιατί πώς να το κάνουμε κυρίες μου και κύριοι; Όταν ακούτε τη μουσική, η μουσική ξημερώνει, ξημερώνει άλλη μέρα και τα ζώα. Ξημερώνει άλλη μέρα, ξημερώνει και τα ζώα τα άγρια, τα κάνει πιο ήρεμα. Και θα μπορούσαμε στο σπίτι μας να έχουμε και άλλα κατοικίδια ζει και ζώα απ'το να έχουμε μόνο τη κάτα, το σκυ, το σκιπ, τα σκι! Να μην έχουμε μόνο σκι για το χιόνι. Μπορούμε να'χουμε σκι για θαλάσσιο σκι, μπορούμε να'χουμε βατραχοπέδιλα, μάσκες, φιάλες κουστώ. Ειδικά εγώ έχω πάρει κάτι φιάλες κουστώ με μάσκα προστασίας γιατί υπάρχουν διάφορες άσχημες συνθήκες. Όταν είμαστε σε τουρ μαζί με το συγκρότημα, μαζί με το συγκρότημα, εδώ τους Ημίζ, υπάρχουν άσχημες καταστάσεις που καλό είναι ποτέ στη ζωή σας να μην τις είχατε, δηλαδή ούτε στον εχθρό μου αυτό το πράγμα να συμβαίνει. (Πολύ ωραία καραμέλα μού'δωσες. Γεύση μουσακά έχει). Κι εμένα κάτι περιέργο έχει να πούμε. Λοιπόν, λοιπόν έτσι που λέτε. Οπότε η ζωή μας θα γίνει καλύτερη, αυτό να το ξέρετε.

Κολλάς μπρίκια

Μικρούτσικος: Μιθριδάτη, πολύ ωραία. Από χυλόπιτα πώς πας;
Μιθριδάτης: Από χυλόπιτα δεν ξέρω. Βασικά εγώ με τις μηλόπιτες τα'χω καλά. Τώρα από 'κει και πέρα...
Μικ.: Δεν έχει βρεθεί καμία να σου τραβήξει το χαλκά απ'τη μύτη;
Μιθ.: Υπάρχουν πολλές και γι'αυτό το βάζω. Επειδή το παίζω και λίγο έτσι...
Μικ.: Σ'αρέσει να φέρεσαι και να άγεσαι. Τό'χω καταλάβει.
Μιθ.: Είμαι λίγο υποτονικός σ'αυτές τις καταστάσεις, αλλά εντάξει.
Μικ.: Το βλέπω.
Μιθ.: Εν πάση περιπτώσει. Πάντως, οι μηλόπιτες... Πραγματικά έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια, δεν μπορώ να το κρύψω. Τώρα, δεν ξέρω και ο Πρύτανης τι θέλει να πει.
Μικ.: Πρύτανη;
Πρύτανης: Χυλόπιτες χάρμα. Χυλοπίτες τέλειες. Έτρωγα πολλές, ας πούμε, και γι'αυτό έχω πάρει και κιλά παραπάνω. Ντάξει. Τί να κάνουμε τώρα;
Μικ.: Δεν τα βλέπουμε, εν πάση περιπτώσει.
Πρυτ.: Εντάξει, έχω κάτι μπουτάκια εδώ, κάτι περιφέρειες...
Μικ.: Γενικά, δε θέλετε να μπείτε στο θέμα; Είστε ροκ συγκρότημα και μας βγάζετε τη γλώσσα; Μας φτύνετε τώρα;
Μετζέλος: (Δεν είμαστε ροκ συγκρότημα)
Μικ.: Είστε ροχάλα Εξαρχείων;
Μετ.: (Είμαστε ραπ συγκρότημα)
Μικ.: Θέλετε να ακούσετε, να σας πάρει ο διάολος τώρα απογευματιάτικα; Νομίζετε ότι εμείς κολλάμε μπρίκια εδώ πέρα που καθόμαστε; Είμαστε τυχαία παιδιά; Και ήρθε η νέα ροκ σκηνή...
Μετ.: Η νέα ραπ σκηνή!
Μικ.: Α, ρα... Α, είστε ραπ! Τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά!
Μετ.: Ε μα τώρα, μην κοροϊδευόμαστε!
Μικ.: Άμα είστε ραπ, εντάξει!

Reality show και...

Αγαπητοί μας φίλοι! Και τώρα το σόου που όλοι περιμένατε. Κλαυθμός, πνιγμός, παραπληγισμός και ο μέλανας δρυμός!Υποδεχτείτε παρακαλώ το μοναδικό, τον καταπληκτικό, τον ανεπανάληπτο Δημήτρη Μέτζε... Μετζέλο!

... Τηλεθρήνος

Κυρίες και κύριοι κι αγαπητά παιδιά
καλωσήρθατε στο σόου μας για την κακομοιριά
μιζέρια, δυστυχία και πόνος τραγικός
εδώ σας τα προσφέρουμε στο πακέτο του ενός
σήμερα στις οθόνες σας θα δείτε φαμελιά
που ζούσανε χαμένοι μέσα σε μια σπηλιά
ο κύριος φλινστοουνόπουλος μαζί με την κυρά του
τα δώδεκα παιδιά του και τη μοίρα την κακιά του
φτωχοί, ζητιάνοι κι άποροι απόψε στο πλατώ
χαμένο παππουλόγερα πρώην δύτη του Κουστώ
θα δείτε δυο αδέρφια μπροστά σας στην οθόνη
ο ένας να πετάει στον άλλο το σιφόνι
θα δείτε τις φτωχές κι άπορες τιρολέζες
το δύστυχο το Σούπερμαν να κατουράει πινέζες
θ'ακούσετε μαρτυρίες από σβέρκους κι από πλάτες
ηρωινομανείς, ορειβάτες, ζευγολάτες
θ'ακούσετε για σκάνδαλο με μια ιερωμένη
του καπελά του ράπερα που ήταν ερωμένη
πέκερε πάρτε ___ μπίρες κι εδώ συντονιστείτε
τον πόνο και το δράμα των άλλων να χαρείτε

Τηλεθρήνος (τηλεθρήνος), τηλεκλάμα (τηλεκλάμα)
τηλεθρήνος, τηλεκλάμα και στη μέση η ρεκλάμα

Πουλάει λοιπόν ο πόνος, το δάκρυ κι ο καημότας
η θλίψη, η μαυρίλα κι ο αναστεναγμότας
θα κάνω εκμπομπή που θα λέγεται «φωνή»
«φωνή βωόντος εν τη ερή»
θα καλέσω μια παχούλια που'ναι έγκυος λιγάκι
κι έχει εξίμισυ παιδιά με το ίδιο ατομάκι
που'χει άντρα ναυτικό ταξιδεύει στο Ντουμπάι
είχε πει για να την ρίξει ότι ήταν ο Ποπάυ
θα μιλήσουμε για έρωτα, για πάθη και για μίση
για μια μυθομανή που της λείπει η θαλπωρή
θα καλέσουμε τον κλόουν με την κόκκινη τη μύτη
που μετά απ' την εγχείρηση έγιν' η φακιδομύτη
θα καλέσω και τη λαίδη που δαγκώνει τον αλήτη
θά 'ρθει η ανιψιά που τα είχε με το θείο
κι έριξε στης θειας το γάλα πέντε τόνους παραθείο
μ' όλη αυτή λοιπόν τη θλίψη και χωρίς καμία τύψη
η ακροαματικότητά μου ανεβαίνει πια στα ύψη
γιατί ο κόσμοτας γουστάρει αυτό το σόου με σκουπίδια
για να λέει ευτυχώς που δεν είμαστε τα ίδια

Τηλεθρήνος (τηλεθρήνος), τηλεκλάμα (τηλεκλάμα)
τηλεθρήνος, τηλεκλάμα και στη μέση η ρεκλάμα

Τηλεθρήνος (τηλεθρήνος), τηλεκλάμα (τηλεκλάμα)...

- Ώπα, ώπα, ώπα, ώπα, ώπα. Σταματήστε, σταματήστε
- Τί έγινε;
- Πάλι με ρεφρέν θα τελειώσετε; Πάλι με ρεφρέν;
- Άσε να κάνουμε κάνα σουξεδάκι!
- Σουξέ; Λάθος δρόμο έχεις ακολουθήσει, φίλε μου. Τα σουξέ γίνονται έτσι.

Το σουξέ του δίσκου

Μωράκι μου, μωράκι μου
γλυκό μελιτζανάκι μου
όταν θα σμίξουμε τα δυο μας
δε θα φορώ το μποξεράκι μου

- Δημή, εεε, Δημή... Ξύπνα! Τί έχεις;
- Μωράκι μου, μωράκι μου!
- Να σου πω. Τί έγινε φίλε; Σε έβλεπα γινόσουνα το τσιφτετέλι. Τί έπαθες;
- Είχα ένα φοβερό εφιάλτη.
- Σαν, σαν, σαν τί, σαν τί;
- Ονειρεύτηκα ότι ήμουν λαϊκός.

Οι γκόμενες παρέρχονται

Ααα, έχεις παραπληγιάσει, χαζεύεις στις ειδήσεις
άντε και ενδιάμεσα να βλέπεις διαφημίσεις
γιατί παλιά θυμάσαι όταν έσβηναν τα φώτα
δεν έβλεπες αν φόραγε μεταξωτή κιλότα
σου λείπουνε τα χέρια της που σού 'κανε μασάζ
μα ξέχασες πως είχε στο μπούτι τατουάζ
πού 'γραφε «Γεράσιμε, για σένα κόβω φλέβες
εσύ μόνο αξίζεις όλοι οι άλλοι 'ναι λελέδες»
μα σένα λέγαν Πάτροκλο νομίζω ότι θυμάμαι
ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, πότε πια θα φάμε;
μα μη σε νοιάζει φίλε, εσύ ήσουνα πιστός
αυτή έκανε διάρρηξη της έμειν' ο λοστός
θυμάσαι όταν μούχλιαζες σε έσερνε κοντά της
μήπως και σε χάσει από τον οντά της
γιατί όμως σε άφησε, κανένας δε θα μάθει
μα ξέρω ένα μαγαζί εις την πλατεία Βάθη
που λύνει απορίες μέχρι να πεις σκουμπρέξ
μα φρόντισε να έχεις μαζί σου το λατέξ
τα μούσμουλα τα ώριμα γίνονται μαρμελάδα
κι οι δύσκολες οι γκόμενες το ψάχνουνε με δάδα
άσ' τη να φύγει φίλε μου κι αυτή θα μετανιώσει
για σένα η μασχάλη της δε θα ξαναϊδρώσει
κι αν είχες χαρακτήρα δυνατό και σταθερό
δεν ήσουν ομορφάνδρας μα ήμουνα εγώ
σκέψου άλλες γκόμενες και κόψε τη ζοχάδα
αλλιώς θα πίνεις μόνος σου την πίνα την κολάδα
αν θες το σκύλο ολάκερο χορτάτη και την πίτα
στρώσου στο κουφέτο να χαζεύεις την Ανίτα (την Πάνια)

Οι γκόμενες παρέρχονται, φεύγουν, δεν προλαβαίνουν
όμως τα Ημισκούμπρια εδώ θα παραμένουν

Ο Ιρλανδός φιλόσοφος καλά μου τά 'χε πει
μην μπλέξεις Μιθριδάτη με γκόμενα κουφή
μα τότε δεν κατάλαβα εκείνον το χρησμό
γι'αυτό λοιπόν κατέληξε η σχέση σε σεισμό
με άφησε η κυρά μου σε θλίψη δε θα πέσω
στην κόμη κοτιγιόν αμέσως θα προσθέσω
θ' ανοίξω τις σαμπάνιες τη μια μετά την άλλη
θα ρίχνω χαρτοπόλεμους σ' όλο μου το κεφάλι
θα κάνω δεξιώσεις, γιορτούλες μα και πάρτυ
και θά 'χω καλεσμένη όλη την Μπέλλε Άρτι
θα ακούω όλη μέρα δυνατά τη μουσικούλα
θα βγαίνω και τα βράδια για να κάνω τον μπαμπούλα
θα ψάχνω και στον κήπο να βρω παλιό χρυσάφι
θα μάθω ιππασία με φαλακρό ελάφι
θα φωνάζω ούγκα-μπούγκα με έναν τηλεβόα
θα πιω το δηλητήριο που θά 'ναι από βόα
όμως δε θα πεθάνω, το έχω συνηθίσει
ή απλά εγίνηκα έτσι από τη φύση
θα τυπώσω σε μπλουζάκι τη φάτσα του Μετζέλου
θα κόψω την κακή συνήθεια του Οθέλλου
θα απλώσω στη φλοκάτη όλα τα μίκι-μάου
θ' αρχίσω να χορεύω επάνω jump around
θα βάψω τα μαλλιά κου σε χρώμα σαμιαμίδι
θα παίξω και στο θέατρο με τον Περζικιανίδη
και πλέον θα διαβάζω του γέλωτα το τραστ
κι έχω στην καρδιά μου βάλει χανζαπλάστ
εμένα δε με νοιάζει μπακούρι αν θα μείνω
γιατί ένας ημίσκουμπρας εγώ θα παραμείνω

Οι γκόμενες παρέρχονται...

Εγώ είμαι ο Στέλιος ο DJ o Τάσος ___
ξυρίζω το κεφάλι και έχω σεξαπίλ
είμαι ένας σπάγγος με λένε Ααρών
σφιχτός ήμουνα πάντα στο θέμα των λεφτών
μα οι γκόμενες που τά 'πραττα ευθύς στο μάνι μάνι
ποτέ τους δεν κουβάλαγαν επάνω τους το μάνυ
και ξόδευα σαν έφευγαν λεφτά σε μαντηλάκια
τα δάκρυα να σκουπίσω που έκαναν αυλάκια
και ξόδευα λεφτά να πίνω τη σαμπούκα
γιατί με απαράτησε η γλυκιά μου η μπουμπούκα
τί γελάτε ρε πίσω από τον ώμο;
νομίζετε πως είμαι κανένας Πέρρυ Κόμο;
πλήρωνα το πριν, πληρώνω το μέτα
και νιώθω το χιλιάρικο να φεύγει, να πετά
κάποια στιγμή η τσέπη μου μου είπε με αναίδεια
αν θες άλλο χαρτί πάρε εγκυκλοπαίδεια
έτσι κι εγώ το σκέφτηκα με περισσή σοφία
ιρλανδική πως θά 'πρεπε να πω φιλοσοφία

Οι γκόμενες παρέρχονται...

Επανεξέταση διάγνωση - Εξαγωγή

-Παρακαλώ; Ελάτε μέσα και... Κλείστε την πόρτα.
-Γεια σου γιατρέ (γεια σου γιατρέ (γεια σου γιατρέ))!
-Περάστε, ξαπλώστε, τελειώσατε. Χαχαχά, αστειεύτηκα.
-Στα κέφια σας σας βλέπω γιατρούλη μας. Πώς πηγαίνουμε λοιπόν; Θα μας πεις; Είμαστε καλά;
-Νομίζω ότι μετά από ένα χρόνο εντατικής ηλεκτροσπασμοθεραπείας, δύο μήνες εγκλεισμού στην ψυχιατρική κλινική Ντρίζεν της Ελβετίας και συμπληρώνοντας με ψυχοδυναμικό μοντέλο υποστήριξης, παρουσιάζετε σαφή βελτίωση. Πάσχετε μόνο από οιστριονική, σχιζοειδή, μανιακού τύπου διαταραχή προσωπικότητας με χαμηλό ουδό ματαίωσης και με ελάχιστα υπολείμματα Gilles de la Tourette και Folie à deux.
-Φίλε και γιατρέ μας... Μας ανακουφίξατε!
-Λαξατόλ. Ανακουφίζει! Χεχεχέ, είμαι και χιουμορίστας. Λοιπόν, θα συνεχίσουμε τη θεραπεία για τουλάχιστον ακόμα ένα χρόνο. Για το καλό σας και το καλό μου.
-Και της τσεπούλας σου! Μου, α, κι!

Ένα κοριτσάκι στο βυθό με το χταπό...