Ημισκούμπρια

Βαρέθηκα να γίνονται τα ίδια και τα ίδια
οι παραπληγές μου πρήξαν' τα συκώτια
και πια το πήρα απόφαση ρολά θα κατεβάσω
κι απά στο Άγιο Όρος θα πάω να μονάσω
τα μαύρα θα φορέσω στη μέση κομποσκοίνι
και πια θα μαγειρεύω μόνο με μαργαρίνη
νηστεία προσευχή θα κάνω κάθε μέρα
και όλες τις γυναίκες θα τις εκάνω πέρα
και θα 'μαι ο καλόγερος θα τρώω μόνο ρίζες
και θα χω για το στέρεο 45 πρίζες
και μέσα στο κελί μου θα πίνω τον καφέ
που θα τον φτιάχνω μόνος εσπρέσο ή φραπέ
θ’ αρμέγω τις κατσίκες να κατεβάσουν γάλα
και με τους μοναχούς εγώ θα παίζω μπάλα
δε θα παίζω μπάσκετ με το φίλο μου τον Γκάλη
γιατί θα έχω στο πόδι μου το ιερό σαντάλι
Το πέριο θα κόψω και κάθε είδους τσόντα
και τις κακές παρέες με τον Μάκητα τον Μπόντα
θ' ακούω εβρι ντέι την Καρμίνα την Μπουράνα
θα φουντώσω το μαλλί να γίνει σαν αφάνα
κι όλοι οι παράφλες φύγετε από μπρος
γιατί όλους σας φτύνω έχω γίνει μοναχός

Ο μοναχός, ο μοναχός, δε μονάχιστερ

Από παλιά μου λέγαν ή μικρός να παντρευτώ
ή σ ένα μοναστήρι να πάω να κλειστώ
κι αφού όπως διαπίστωσα δεν είμαι άντρας σέξι
θα γίνω μοναχός κι εγώ στα 26
τα νιάτα μου θα κλαίνε οι μετανιωμένες
οι παραπληγικές και οι τελειωμένες
θα λένε τι καλό παιδί τι άξιο παλικάρι
τι να ‘γινε και είπε τα βουνά πλέον να πάρει
και πως θα επιβιώσει μ’ αυτό το νέο λουκ
και πρέπει να διαβάζει και το ιερό το μπουκ
και θα χει το μαλλί του Τζίμι του Χεντρίξ
δε θα χει χαιτικό σαν του Αυτοματίξ
μα θα χει ένα μούσι ωσάν του Άις Πι
αντί κρασί θα πίνει το Λίπτον Άις Τι
θα κόψει και τον Πέτρο τον Στήβεσαν για πάντα
και θα πετάξει στο γκρεμό το αμάξι του το Λάντα
και φαίνεται θα πούλησε και όλους του τους δίσκους
μα τώρα θα φροντίζει μονάχα τους ιβίσκους
και τέρμα τα Ημισκούμπρια και τέρμα ο Μιθριδά (τέρμα)
δεν θα ξανακάνουν ποτέ πια ηχογρά
μα όλους τους παράφλες εγώ πια θα τους φτύνω
για πάντα μοναχός εγώ θα παραμείνω

Τους φτύνω όλους και σηκώνομαι και φεύγω, τα παρατάω όλα και πάω στο μοναστήρι να μονάσω.
Ντιτζέι Παπαπρύτανης. Ρίχ'τα όλα.
Αμήν

-Κυρίες και κύριοι, γεια γεια σας... Ε... είμαστε στη Φωκίωνος τη Νέγρη, στο Σενά, και θα ρωτήσουμε εδώ διάφορους παραπλήγες, ε, τη γνώμη τους για τα Ημισκούμπρια. Α, να, εδώ ένας κύριος. Γεια σας!
-Καλημέρα σας
-Ποια είναι η γνώμη σας για τα Ημισκού;
-Ποια;
-Τα Ημισκούμπρια
-Τα Ημισκούμπρια... Κοιτάξτε, συνήθως σε κονσέρβες που τα παίρνουμε και τα κόβουμε μισά, είναι πολύ νόστιμα με λάδι και ρίγανη. Τώρα από κει και πέρα, εντάξει, δεν είμαι και πολύ φίλος του ψαριού. Χοχοχο
-Χοχοχο, σας ευχαριστούμε πολύ.

Έφτασε ο Μάιος εμπρός βήμα ταχύ
κορμάρες να πετάξουμε γυμνές στην εξοχή
μα τώρα που κοιτάζομαι μπροστά εις τον καθρέφτη
βλέπω κάτι τραγικό, το ηθικό μου πέφτει
Κάπου τα χα δει θυμάμαι με σουσάμι
ήτανε στο φούρνο τα πουλούσαν με το δράμι
Λαχταριστά ψωμάκια ζεστά και τραγανά
μα πάνω στην κορμάρα μου φαντάζαν τραγικά
Για να γλυτώσω φίλε απ' αυτόν τον πανικό
ξανά στο γυμναστήριο σε πρόγραμμα γοργό
Όταν μπήκα μέσα με ύφος Ηρακλή
και με το μαλλί του Βιντιάδη Μεγακλή
τα άτομα τα παίξαν, τ' άτομα ψαρώσαν
και αμέσως πιο πολλά βάρη τα σηκώσαν
γιατί ήμουν ένας σφίχτης νιντζάτος τρομερός
Το γυμναστήριο είναι ένας χώρος ιερός
Η γυμνάστρια σαν ήρθε η σούπερ υπεργκόμενα
άκουσα απ' αυτήν τα εξής λεγόμενα

"Καλή σας μέρα κύριε, ήρθατε να γραφτείτε
μα το κορμί σας για να δω θα πρέπει να γδυθείτε"

Και γδύθηκε ο παίδαρος για ν’ αναπτερωθεί
μα με το πρώτο λίκνισμα είχα ξελιγωθεί
Και εγώ με μια άνεση θα παίξω με τα χέρια
στήθος, πόδια, πλάτη, θα καταπιώ μαχαίρια
Γιατί είμαι ο Σβαρτζενέγκερ, γιατί είμαι ο Σιλβέστρος
και τρώω τον τουιτισμό γιατί είμαι ένας μαέστρος
Σαν μπήκα μες στην αίθουσα τα μπράτσα μου να σφίξω
μόλις κοίταξα καλά μου ήρθε ευθύς να βήξω
και πήρα καραμέλα, το φίλο του ψαρά
γιατί μπροστά μου είδα το φίλο Μιθριδά ("Αν ει!")
"Τι κάνεις εδώ πέρα;" του είπα με τρομάρα
"Ήρθα να γυμνάσω..."

Την Απολλώνια κορμάρα
Τι κορμάρα είναι αυτή;
Την Απολλώνια κορμάρα
αχ θα πάω ν' αυτοκτονή!

Την Απολλώνια κορμάρα
δεν έχει ούτε μπιμπίκια!
Την Απολλώνια κορμάρα
διαθέτει και ποντίκια!
Το ξέρω ότι είσαι σφίχτης, το ξέρω ότι είσαι strong
και τραβάς τα ζόρια άμα λάχει all night long

Κι εγώ είμαι ένας σφίχτης με τέλειο κορμί
τραβώ την τροχαλία με δύναμη και ορμή
Όλοι μες το gym τους μύες μου χαζεύουν
και από τη λύπη τους τσάρλεστον χορεύουν
γιατί είμαι ο καλύτερος και έχω και γραμμώσεις
Αγόρασα καμπριολέ πληρώνω και τις δόσεις
Κι έχω κάμποσες ξανθιές που όλο για 'μένα κλαίνε
Χαϊδεύοντας το στήθος μου συνέχεια μου λένε
"Αγόρι μου, η κορμάρα σου με έκανε κουρέλι
Θα ανέβω στο τραπέζι να χορέψω τσιφτετέλι
Μανάρι μου, στολίδι μου, λεβέντη μου κι αλήτη,
άσε με να σου κόψω τις τρίχες απ’ τη μύτη"
Τα κορίτσια με ποθούν κι εγώ όλο τους τάζω
γιατί έχω προσόντα σαν το Σπύρο τον Μπουρνάζο
Τραβώ τα ζοριλίκια για πέντε-έξι ώρες
και όλοι οι τριγύρω κοιμούνται σε αιώρες
Ο τσεκερε-Τσαμ-Τσουμ-Τσίμπλερ μύγα είναι μπροστά μου
Σηκώνω και κιλά που δεν αντέχουν τα οστά μου
Κουτιά οι πρωτεΐνες που καταναλώνω
Το hell of a body το αναστηλώνω
Κι έτσι εδώ που βρίσκομαι και χτίζω το κορμί
μα όχι με μπετά, ωσάν το μπετατζή
θα γίνω υποψήφιος και φίλε μη γελάς
Εμένα θα εκλέξουνε για Μίστερ της Ελλάς
-Αλήθεια Μιθριδάτη;
-Ησύχασε, μωρό μου
Εσένα δε σ’ αφήνω, μα έχω το σκοπό μου
γιατί είμαι ένα σώμα με μύωνες γεμάτο
Τις πόζες σαν αρχίσω θα πέσουν όλοι κάτω
Θα βγαίνω σε περιοδικά, θα σφίγγω ποντικάρες
να λιώνουν σα με βλέπουν όλες οι γυναικάρες
Θα γίνω Λου Φερίνιο με το μακρύ μαλλί
και ας μην έχω τίποτα μέσα στην κεφαλή
Τώρα που με άκουσες, τα ζοριλίκια βάρα
Θα κάνω σα γλυπτό...

Την απολλώνια κορμάρα...

Μίστερ Σφίχτερμαν (τράβα)
Άι'μ δε Σφίχτερμαν (τράβα)

Μα ποιος είσαι ρε μεγάλε; Ο Σίνης ο Πιτυοκάμπτης;

-Ναι, ναι, γεια σας, μ'ακούτε;
-Ναι;
-Μ'ακούτε; Να σας πω, είμαστε... και κάνουμε μια δημοσκόπηση...
-Μάλιστα
-Θα μπορούσαμε να σας κάνουμε μια ερώτηση;
-Ναι, βεβαίως
-Δε μου λέτε, ε, μήπως ξέρετε τι είναι τα Ημισκούμπρια;
-Αχ, δε ξέρω μάνα μου...
-Δε ξέρετε καθόλου;
-Όχι.
-Ε, δε μου λέτε, μήπως ξέρετε από ποιες λέξεις δημιουργείται αυτή η λέξη; Από ποιες άλλες δύο λέξεις;
-Όχι, όχι, δε ξέρω.
-Δε ξέρετε. Ωραία, ε... Λυπάμαι, αλλά χάσατε ένα δώρο δύο τόμων
-Ναι
-Την αυτοβιογραφία του ιέροτα του Δαμαλιανού του ερημίτη.
-Ε, εντάξει.
-Εντάξει; Ευχαριστώ πολύ.
-Άντε, γεια χαρά.
-Γεια σας, γεια σας.

Το χιπχόπ δε σταματά μέσα στο αίμα μας κυλά
Κλείστε όλοι το στόμα σας κι αφήστε με ν’ αρχίσω
και σταθερά σα βράχος εγώ να συνεχίσω
εμείς τα Ημισκούμπρια με τη χαρά στα ούλα
εδώ λοιπόν θα πούμε για ωραία μουσικούλα
που είναι το χιπχόπι και πάνω οι ραπιές
που την ακούν μικρούληδες ακούνε και γιαγιές
μα παρεξηγημένη είναι εδώ και χρόνια
και όλοι προτιμάνε τα κουκούτσια απ’ τα πεπόνια
αλλά και τα καρπούζια πρόβλημα δεν έχουν
απλά απ’ τη μαυρίλα γουστάρουν να απέχουν
ακούνε το μπιτάκι το τέκνο τους ενοιάζει
τι μπιτάκι να εστί για τ’ άλλα δεν τους νοιάζει
εμέ όμως με νοιάζει και με παρανοιάζει
γιατί το μουσικούδι εμένα με εκφράζει
και το αίμα βράζει σαν πέφτουνε σκρατσάκια
κι αμέσως θα φορέσω χοντρά γυαλιά τασάκια
γι’ αυτό λοιπόν εμένα κανείς δε μ’ εξαπατά
γιατί θα πω αμέσως «το χιπχόπ δε σταματά!»

Το χιπχόπ δε σταματά
Το χιπχόπ δε σταματά μέσα στο αίμα μας κυλά

Θα πάρω το μικρόφωνο που θα ‘ναι και καλό
και όχι σαν το μπλε το παρακμιακό
θ’ αρχίσω να ραπάρω να δείξω τα προσόντα
γιατί εγώ δεν είμαι απ’ τα άβουλα τα όντα
σαν πιάνω το μικρόφωνο είμαι βασιλιάς
μα όχι ο Κωνσταντίνος που ‘ναι ψωμί και ελιάς
μπορεί λοιπόν τα λόγια μου να είναι μια απάτη
γι’ αυτό έχω συμπαράσταση το φίλο Μιθριδάτη

Μμμ, καλά σωθήκατε που θα σας εξηγήσω
με την απορία εγώ θα σας αφήσω
κι ούτε θα σας πείσω για τη μουσική μου
είμαι ο πατέρας της είναι σαν παιδί μου
δε θα καταλάβετε ποτέ σας τι θα πω
και αν σας εμιλάω μέχρι αύριο τ’ αυτό
τους ημισκουμπρισμούς κανείς να μην τους παίξει
και δε με νοιάζει Φοίβε αν δε μου πεις μια λέξη

Το χιπχόπ…

Βγαίνοντας τη νύχτα μέσα απ’ την πιτσαρία
θ’ ακούσω στο γουόκμαν αυτήν τη φασαρία
γνωρίζοντας καλά το σκύλοτα το Φρέντυ
έμαθα κι εγώ το Μέρφυτα τον Έντυ
κι έμαθα ν’ ακούω αυτήν τη μουσική
και όχι απ’ την άλλη την παραπληγική
άκου τη λιγάκι μεγάλε παπατρέχα
κι άμα δε σ’ αρέσει (έλα!) σήκω, φύγε, τρέχα
νιώσε λίγο τη δύναμη, κατάλαβε το στίχο
κι άμα σου αρέσει γράψε το στον τοίχο
το χιπχόπ είναι αλήθεια, είναι μίσος, είν’ αγάπη
δεν είναι τα βρομόλογα απ’ το στόμα του αράπη
άκου το μπασάκι, άκου το μπιτάκι
άκου το μικρό, μικρό μιθριδατάκι
κι άμα δεν ακούσεις τα κομμάτια τ’ άτιμα
και πάλι το χιπχόπ δε γίνεται σταμάτημα!

Το χιπχόπ…

-Πουλάκι, ας φυλαχτούνε οι άλλοι δειλοί ρε. Εγώ άμα πάρω αμάξι, με κόκκινα μ'ό,τι, μπ... να πάνε οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους, δε με νοιάζει. Να κόψουν, να πα να κόψεις το αφτί σου ρε!
-Σε δέκα χρόνια που θα φτάσεις στο επίπεδο που είμαι εγώ αυτήν τη στιγμή. Να έχεις δηλαδή αμάξι, καλή δουλειά, ωραία γυναίκα, το Μιθριδάτη για φίλο...
-Χαχαχα, αυτό είναι κατάντια, δεν είναι επίπεδο!

Οι άνθρωποι που είναι μονογαμικοί, μωρό μου, είναι κομπλεξικοί! Είναι φυσιολογικό να σε ελκύουν ταυτόχρονα ο Πέτρος, ο Αλέξανδρος, ο Κώστας, ο Γιώργος, ο… Δημήτρης

Πες τα φίλε μου Δ. Μεντζέ

Το βράδυ όταν έρχεται παίρνω το δαγλάκι
να ‘ρθει να πάμε βόλτα να κάνουμε καμάκι
μα κείνος λέει όχι και πάντα μόνος βγαίνω
και πέφτουνε τόσες πολλές που πια δεν προλαβαίνω
στην πλούσια τη χαίτη μου δε βάζω σεσουάρ
τη νύχτα τη φορμάρω μέσα σε σπασουάρ
φοράω το πουκάμισο που είναι ανοιχτό
σήμερα θα τ’ ανοίξω μέχρι τον αφαλό
τον έρωτα λοιπόν, αμέσως τόνε σπέρνω
γιατί έχω πρώτη μούρη το τριχωτό μου στέρνο
που τρίχες και καδένες κάνουνε παιχνίδι
και στο κάθε δάχτυλο χρυσό το δαχτυλίδι
νυχάκι σαν του δράκουλα, μα μόνο το μικρό
για να μη λεν πως είμαι και άπλυτος εγώ
από τα μάγουλά μου ως τα νύχια των ποδιώνε
πλακώνω την κολόνια τη Σιλβέστρο τη Σταλόνε
χωρίς ποδιά παπάκι εξάτμιση κομμένη
κι όταν ανοίγω γκάζι κανείς δε με προφταίνει
μα έχω και αμάξι που είναι πρώτης κλάσης
έχει κι αποσμητικό στο κάθισμα (φρρρρ)
βάζω και το ραδιόφωνο, μα όχι κει στα ροκ
γουστάρω τα σκυλάδικα, είμαι γυφτομπαρόκ
και βγαίνω πια στην εθνική, στα δεκαπέντε αδέρφια
ανοίγω μια μπουκάλα κι αρχίζουνε τα κέφια

Έτσι χτυπάω γκόμενες, σε μία δε θα μείνω
γιατί ‘μαι εραστής, Ροδόλφο Βαλεντίνο

Εραστή, μη μου φύγεις κι εσύ, σ’ αγαπάω τόσο πολύ
και θα μείνω μαζί σου, για πάντα μια ζωή
να σου φτιάχνω ζεστό το φαΐ (νομίζεις)

και έτσι τις γυναίκες θα κατατροπώνω
με σφίγγα το γυαλί σαν του μπέκερ-μπέκερ-Μπόνο
κι αν πάντα τις πληγώνω, εμένα δε με νοιάζει
να μάθουνε ν’ αντέχουν τη βροχή και το χαλάζι
έτσι ‘μαι από τη φύση μου ο μέγας ο αστέρας
τις γυναικοδουλειές τις βγάζω πάντα εις πέρας
θα γίνω τραγουδιάρης με ρούχα μεταξένια
τα βράδια θα με λούζουν οι γυναίκες με γαρδένια
μέχρι να γίνει ετούτο βολτάρω στα σοκάκια
με βλέπουν και λιγοθυμάν ωραία κοριτσάκια
την Κυριακή στο γήπεδο δε χάνω ούτε γκολ
φωνάζοντας και βρίζοντας τινάζω το κασκόλ
κάνω και body bleeding σε μούρη γυμναστήρι
πάω και στα μπάνια να κάνω μπανιστήρι
γιατί ‘μαι εραστής, ο μιστερλαβερμάνα
με βλέπουν οι γυναίκες και φωνάζουνε αμάνα
ο γκόμενος ο πρώτος, καρδιοκατακτητής
ο Κλάρκοτας ο Γκέημπλ μεγάλος εραστής
χαϊδέψτε μου το στήθος, ταΐστε με σταφύλι
φτιάξτε μου μεξικάνικο, το χάμπουργκερ με τσίλι
και θα σας ανταμείψω μέσα σε μια στιγμή
τιμή σας που θα πάρετε ένα ζεστό φιλί

Έτσι χτυπάω γκόμενες, σε μία δε θα μείνω
γιατί ‘μαι εραστής, Ροδόλφο Βαλεντίνο

Έλα γυναικάρα μου και κοίτα να βιαστείς
γιατί κυκλοφορεί κι ο δικός σου εραστής

Εραστή, μη μου φύγεις κι εσύ, σ’ αγαπάω τόσο πολύ
και θα μείνω μαζί σου, για πάντα μια ζωή
να σου φτιάχνω ζεστό το φαΐ (νομίζεις)
Νομίζω;
Νομίζεις!
Ο μιστερλαβερμάνα, ο μιστερλαβερμάνα
δίνω συγχαρητήρια κάθε πρωί στη μάνα
συγχαρητήρια μάνα που ‘κανες τέτοιο γιο
που μοιάζει σαν αδέρφι με τον Αλεν Ντελό
γιατί ‘μαι ο Νταρτανιάν ο μιστερλαβερμάνα
και του Αλέξανδρου Δουμά μεγάλη περηφάνα
Μεντζέλο!
Σε θέλω
Μεντζέλο!
Σε θέλω
Ωραίος Μπρούμελ του συγκροτήματος

Εραστή…

Ε, για πείτε μου, εσείς που έχετε τόσο μεγάλη εμπειρία: η πρώτη φορά, πονάει;

Φίλες και φίλοι, γεια και χαρά. Είστε συντονισμένοι στον κλατς fm, το σταθμό των μεγάλων επιτυχιώνε... Γέα! Κι όσοι δεν ξυπνήσατε ακόμα, ακούστε κι αυτό!

Έλα
Φορώ τη φουστανέλα μου τα τσαρούχια μου τα δυο
παίρνω και το γουόκμαν με τη Δόμνα τη Σαμιώ
τρώω κι ένα χάμπουργκερ με περισσό το τσίλι
κρεμάω και του Κίτσου το σούπερ καριοφίλι
φιλάω την Αστέρω, φιλάω τη Μαλάμω
και καβαλάω τ’ άλογο που ήτανε και ΑΜΟ
χτενίζω το μουστάκι βάζω και ζελές
κι ας με λέει ο Μπότσαρης πως είμαι και λελές
σπαστό είναι το μαλλί μου σαν του Κέννυτα του Τζι
μα όταν θα τα κόψω θα ‘μαι σαν το Ρακιτζή
κι έτσι εγώ τους Τούρκους θα κατατροπώνω
και θα ‘χω και γυαλί σαν τον μπέκερμπεκερ Μπόνο
και μες στης μάχης τον καπνό, πάνω στο Παλαμίδ’
θα κάνω κι ένα διάλειμμα να φάω ένα κρομμύδ’
έτσι αν μια Τουρκάλα την ερωτευτώ
θα την απομακρύνω, στα μούτρα θα ρευτώ
κοιτάξτε περηφάνια, στο άσπρο άλογό μου
στο ‘να χέρι το σπαθί, στ’ άλλο το κινητό μου
εγώ είμαι ο γέροντας που είδε το Μοριά
κι ελεύθερος θα είμαι ποτέ μου με λουριά
ρε φάτε χώμα ρε, εγώ είμαι ο τσιφ
τραβάω και πιο γρήγορα από τον Λι Βαν Κλιφ
κι αν είναι κάνα πρόβλημα που θέλεις να στο φιξ
θυμήσου I can do it μονάχα in the mix

Έχω το μαλλί μου την τρομερή τη ράστα
με θέλουν αρχηγό όλοι στην επανάστα

Εγώ είμαι ο Κανάρης, γνωστός πυρπολητής
από μικρός το ‘ξεραν πως θα είμαι κι εμπρηστής
στις καρδιές των κοριτσιών από την πρώτη νιότη
όλες περιμέναν ν’ αγαπήσουνε νησιώτη
με την Μπουμπουλίνα χορεύαμε στην ντίσκο
ακούγαμε Φατμέ, τη βρίσκω με το ρίσκο
και η Φατμέ Τουρκάλα, με γούσταρε πολύ
μα ο Κολοκοτρώνης της ρεύτηκε στ’ αυτί
την πήρε η μυρουδιά από τη σκορδαλιά
κι έπεσε ξερή στη δική μου αγκαλιά
μας ζήλεψε πολύ και η Μαντώ η Μαυρογέ
και πέταξε επάνω μου τραπέζι εμαγιέ
θα ‘κανα και ματ στον Καραϊσκάκη
ποτέ οι στεριανοί δεν είχαν μάθει σκάκι
κι έτσι την κοπάνησα και γύρισα στο πλοίο
παρέα με το τσούρμο μου να φύγουμε για Χίο
σαράντα δυο πλοιάρια του Τούρκου Κιουταχή
πήραν στο κυνήγι το δικό μου ΙΧ
εγώ όμως δεν ταράχτηκα, χτύπησα μια μπύρα
κι έβαλα μπροστά το βενζινοκινητήρα
το πλοίο το δικό μου είχε πια σαλπάρ’
και πάνω στο κατάρτι πετούσανε οι γλάρ’
την έκανα λαμόγια κι έφυγα στ’ ανοιχτά
φίλοι τουρκαλέοτες έχετε τώρα γεια

Εμένα το μαλλί μου δεν έχει πιτουρίδα
με θέλουν αρχηγό όλοι στη ναυαρχίδα

There’s not a problem that I can’t fix
‘Cause I can do it in the mix
And if your man gives you trouble
Just move out on a double
And you don’t let it trouble your brain
‘Cause away goes trouble down the drain
Said away goes trouble down the drain

Tsopanareou without klitses
λεκερε-let's go there
στον οξαποδώ

in the mix

-Αμάν, ποιος είναι; Πέρασε.
-Ωραία.
-Κάθισε.
-Ευχαριστώ. Ε, μου τηλεφωνήσατε για μια βρύση.
-Ναι, μη βιάζεσαι.
-Μάλιστα. Πώπω, παιδί μου, τι είσαι εσύ;
-Λοιπόν, θα μου την ξεβουλώσεις;
-Ε;
-Τη βρύση!
-Ε, γιατί όχι;
-Έλα, βγάλ’ τα εργαλεία σου…
-Κατάλαβα, το βγάλαμε το μεροκάματο σήμερα.

Λέω πια κατάλαβα πως έχω τα προσόντα
καιρός είναι λοιπόν να παίξω σε μια τσόντα
θα 'χω για παρέα το φίλο το Μητσάρα
που θα 'ναι χτενισμένος με τζελ και με τσατσάρα
έχει το ψευδώνυμο ο μεγαλοπρεπής
και βούταγε στα βάθη σα μαύρος πειρατής
με τέτοιο φιλαράκι με τέτοιο συνεργάτη
όλο το συνεργείο ευθύς με παίρνει μάτι
έτσι οι κοπέλες που παίζουμε μαζί
ξέρουν δεν θα φάνε ντολμά το γιαλαντζί
από πρωταγωνίστριες πολλές για να φιλήσω
και πρέπει όλες αυτές και να τις αγαπήσω
μπορεί να 'ναι τουρίστρια να 'ναι γιαγιά που γνέφει
μα ο καλός ο μύλοτας όλα τα αλέθει
ετούτη η ταινία έχει ονομασία:
"Το κάνουμε εδώ μας ακούνε στην Ασία"
κι αρχίζουμε τα ζόρικα με μια μου παρτενέρ
γιατί το πλάνο ήτανε μέσα στο ασανσέρ
και σκίστηκε η δαντέλα του σέξι στηθοδέσμου
και τι θα κάνει τώρα χωρίς σουτιέν για πες μου;
πες πολλή η καθυστέρηση πολλή η ορθοστασία
όμως για τα φράγκα την κάνω την κάνω τη θυσία
για τούτο κοριτσάκι εσένα μη σε μέλλει
τράβα δαγκωνιά στο ζωντανό παστέλι
το παστέλι...

Κοριτσάκι μη σε μέλει, ο Μητσάρας είναι μέλι
ο Μητσάρας είναι μέλι, έλα κοριτσάκι μη σε μέλει

(έτσι με την αρμύρα)

Κοριτσάκι μη σε μέλλει...

Εγώ είμαι το κεφάλαιο και έχω και τα φόντα
να χρηματοδοτήσω εδώ τη σούπερ τσόντα
θα πάρω σκηνοθέτες μα και καμεραμάνους
θα 'χω σκηνικά, προβάτα και τσομπάνους
και μέσα στα γραφεία μου η βρόμικη παρθένα
θα έρθει να ζητιανέψει το ρόλο της σε μένα
μα ‘γω την χαστουκίζω της σκίζω το φουστάνι
περνάει οντισιόν να δω αν θα μου κάνει
το αχόρταγο νυμφίδιο κι ο πρώτος επιβήτωρ
παίζουν στην ταινία μα εγώ είμαι ο κτήτωρ
είμαι ο Καλιγούλας παίζω στην Αϊντχόφεν
το ματωμένο γύρισα το πιάνο του Μπετόβεν
το τσέλο το Μεντζέλο και το βαθύ ρουθούνι
με πρωταγωνιστή το μέγα τον Γκουσγκούνη
η εταιρία λέγεται Γεράσιμος Α.Ε.

Οεοέ, οεοέ
και τότε έριξαν τον κλήρο
και τότε και έριξαν τον κλήρο
για να βρω ποια ποια ποια
θα αγαπηθεί
για να βρω ποια ποια ποια
θα αγαπηθεί
Ουαί, ουαί κι αλίμονο

Στοπ, στοπ, σκηνή, πάμε!

Κοριτσάκι μη σε μέλει...
(Ο Γεράσι είναι μέλι...)

Μόνος ή με φίλους ή ακόμα όλοι παρέα

Κοριτσάκι μη σε μέλει...
(Μητσάρας)

Κοριτσάκι μη σε μέλει...
(Γεράσι)

-Γεια σου αγάπη μου
-Γεια σου
-Ωχ, τι'ν'αυτό; τι'ν'αυτό; Ένα κλειδί!
-Α, δεν είναι τίποτα. Ο υδραυλικός ήταν εδώ και το ξέχασε...
-Στην κρεβατοκάμαρα; Δεν καταλαβαίνω;
-Έλα, αγάπη μου, ασ'το τώρα αυτό, ξάπλωσε, έλα και σε θέλω πολύ, έλα αγάπη μου, ασ'το τώρα αυτό...

Να απαγορευτεί το τραγούδι, να συλληφθεί ο συνθέτης και ωσαύτως να συλληφθεί αυτό το κάθαρμα... ο Μεντζέλος!

Κυρίες μου και κύριοι, συγγνώμη για την ενόχλα που θα σας κάνω αυτήν τη στιγμή. Είμαι είκοσι χρονών ετών και έχω την ατυχία να είμαι προσβλημένος απ'τον ιό Α.Μ. συν ως γνωστόν και ως σύνδρομο πυγολαμπίδα. Βλέπετε και μόνοι σας κυρίες μου και κύριοι ότι φοράω φωτοστεγανό πανταλόνι. Καλοί μου άνθρωποι, βοηθήστε ένα τέτοιο παληκάρι. Μα όποιος δε με πιστεύει ας έρθει να δει τα ιατρικά χαρτιά μου, τ'αποκόμματα απ'τις εφημερίδες κι αν και με αυτά δεν τον πείσω, ας περιμένει μέχρι να μπούμε σε τούνελ. Δε μου φτάνουν οι λίγες οικονομίες που έχω για τα φάρμακά μου γι'αυτό κι εγώ πουλάω δυο κασσέτες των Ημισκουμπρίων στην τιμής της ημίς. Δε ζητιανεύω κυρίες μου και κύριοι. Πάρτε, πάρτε δυο κασσετούλες. Ακυκλοφόρητα. Μπούτλεγκ μπούτλεγκ, πάρτε πάρτε. Ζωή στα παιδάκια σας καλέ, ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ. Πάρτε κασσετούλες των Ημισκουμπρίων. Πάρτε, πάρτε σας ευχαριστώ πολύ. Ζωή στα παιδάκια σας, ζωή στους λόγους σας, να έχετε πολύ...

-Ρε συ, τί ήταν αυτό το σύνδρομο Δ.Μ.;
-Όχι ρε συ, Δ.Μ. είμαι εγώ! Α.Μ. είπε!
-Α.Μ.; Τί ήταν αυτό;
-Αγκαλίτσες μελισσάκι, άσχετε!

Καλέ κυρία μου καλέ…

Είμαι ορφανούλι, είμαι καημενούλι
έχω πρασινίσει απ’ την πείνα σα μαρούλι
είμαι στην αρρώστια και τώρα νιώθω πόνο
φωνάξτε ένα γιατρό ή ένα γεωπόνο
είμαι αθεράπευτος, έχω και τερηδόνα
κι αν πω για την ουλίτιδα, εκείνη πάει γόνα
τα μαλλιά μου πέσανε, έχω γεμίσει ψείρες
δώστε κατιτίς, έστω για δυο μπύρες
είμαι και τυφλός, κυρία μου καλή
πάρ’ το πίσω ρε, αυτό είναι κουμπί
έχω πάθει εγκαύματα κυρία μου καημένη
μ’ έκαψε ο ήλιος στην πλαζ τη Βουλιαγμένη
έχασα κυρία μου το ‘να μου ποδαράκι
μου ‘φτιαξε ο ράφτης διπλό το ‘να μπατζάκι
κρίμα βρε κυρία, τέτοιο παλουκάρι
εδώ να ζητιανεύει το παραπλοδεκάρι
σε παρακαλώ κυρία μου καλή
δώσε να φάω κάτι κι ας είναι και σκουμπρί
τουλάχιστον να πάρω μισή καλή φρατζόλα
ή να δοκιμάσω φιλέτο γκοργκοντζόλα
μαζεύω τα ψιλά, δεν τα θάβω μες στο χώμα
γιατί εγώ είμαι έξυπνος, τα ράβω μες στο στρώμα
ήμουν ταυρομάχος, γυρνούσα στην αρένα
μα μ’ έγδαρε ένας ταύρος και τη βγάζω πια στα τρένα
έγινα και φίλος με τον οδηγό
και με περιμένει πάντα όταν αργώ
μπορώ όμως να δουλεύω, ετούτο το καυχιέμαι
όμως δεν το κάνω, γιατί απλά βαριέμαι
λυπηθείτε με λοιπόν, το καημένο το παιδί
έχω και χαρτί απ’ το γιατρό Αλεξανδρή

Δώστε κυρία κάτι, να σταθώ στα ποδαράκια μου
να ‘χουν και υγεία τα καημένα τα παιδάκια μου

-Φύγε βρε παιδί μου πάνω απ'το κεφάλι μου μ'αυτό το βιολοντσέλο!
-Δεν έχεις δίκιο γιαγιά!

Είμαι παραπλήγας, είμαι τσαρλατάνος
μπορεί να ‘μαι φτωχός, μα δεν είμαι ένας ζητιάνος
πουλάω πουκλισμούς (;), πουλάω και μπρελόκ
γέλοου σαμπμαρίνα μάζεψε το στοκ
οργώνω τη Φωκίωνος μαγαζί σε μαγαζί
ευτυχώς υπάρχουν πάντα οι χαζοί
γυρνάω σε τραπέζια, αφήνω το χαρτάκι
κι όπως με λυπάται θα πάρει τ’ αρκουδάκι
πουλάω και τη ρίγανη, πουλάω χαμομήλι
πουλάω και το έλαιο, ν’ ανάβεις το καντήλι
διαθέτω ημερολόγια με πίσω ποιηματάκια
έχω κλειδαρότρυπες να κάνεις το ματάκια
δέκα στοματάκια έχω για να θρέψω
γιατί ‘μαι τίμιος, φτωχός, δεν πάω για να κλέψω
το ξέρω δε με θέλετε, σας προκαλώ ξινίλα
μα είμαι ένας άπορος, σαν το μικρό Καΐλα
παίζω ακορντεόν, φοράω και παπιγιόν
και τα γυαλιά μου μοιάζουν με πάτους μπουκαλιών
πουλάω και γαρδένιες σε καλάθια με λοφίο
τις μάζεψα τη νύχτα απ’ το νεκροταφείο
μα παίζω και βιολί, χρήματα να πιάσω
κι όποιος δε μου δίνει, τα νεύρα θα του σπάσω
θα παίξω είκοσι φορές του Δούναβη το κύμα
για να με ξεφορτωθεί θα ρίξει πια το χρήμα
πουλάω και στυλά, χαρτομάντιλα πουλάω
άμα περισσέψουν τη μύτη μου φυσάω
γι’ αυτό λοιπόν βοηθήστε κι εμένα τον πτωχό
να φάω και σαν άνθρωπος έναν ψητό ροφό
κι αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δε δίνανε το αίμα
οι καπετάνιοι σαν και σε δε θα φορούσαν στέμμα

Δώστε κυρία κάτι…

Καλέ κυρία μου καλέ, βοηθήστε καλέ
καλέ τον τυφλό, καλέ τον αόμματο

Δώστε κυρία κάτι…

-Όποιος έχει αντίρρηση μ'αυτόν το γάμο, να περάσει και να το πει τώρα αμέσως.
-Εγώ έχω αντίρρηση, εγώ!
-Και ποιος είστε εσείς κύριε που διακόπτετε το γάμο, το ιερό τούτο μυσετήριο σε σε;
-Είμαι ο... Ο... νόθος αδερφός του Μάκη! Ο Μιθριδάτης!

Ημισκούμπρια θα είναι μια άλλη κοινωνία
κι όποιον δεν τον νοιάζει, εγώ δε δίνω μία
παίζω για την πάρτη μου με φίλο Μιθριδάτη
γιατί ‘μαι ο Ιζνοουγκούντ, είμαι κακός απ’ τη Βαγδάτη
κι όλα τα τσιράκια που με φωνάζουν τρόμπα
τα μάζεψαν και φύγανε, τους έχω κάνει ρόμπα
μου ανέβηκε η πίεση από την καταπίεση
τα μόνα που με σώζουν οι νότες και η δίεση
κι αν ψυχωτικός νομίζετε πως μοιάζω
και μέσα στο τρελάδικο εγώ θα ημισκουμπριάζω
με ξέρει μόνο η μάνα μου και η Σκουόλα ντέλλε Άρτι
κάποιο παλιό αμόρε μου που γιόρταζε το Μάρτη
μ’ έκαψε η γειτόνισσα που μού ‘φυγε παλιά
και μ’ άφησε μονάχο με τέσσερα αυγά
που ήτανε και φρέσκα απ’ την κυρά-Μαριώ
που κάτω από τη ρόμπα της κοιτούσα στο χωριό
πως δεν υπάρχει κύηση, αν δεν υπάρξει μύηση
και δεν υπάρχει ρίμα, αν δεν υπάρξει ποίηση
γιατί ‘μαι ημισκούμπριο, περήφανος γι’ αυτό
ανέλυσα τα ούρα θα τα στείλω στο γιατρό
σε παντελόνι μέσα που νιώθω δεν του κάνω
θα μείνω ημισκούμπριο μέχρι να πεθάνω
ημισκούμπριο, τι άλλο να σας πω;
Μιθριδάτη; (ναι) το κατάλαβες αυτό;

Καταλάβατε ή να κάνω και κακά;
κακά, κακά, καρακαρακακά

Κρυμμένος στο καλάθι τους να κάνω το σκουμπρί
κι όλο ν’ αναρωτιέμαι «γιατί, γιατί, γιατί»
κι εμένα μάνα μ’ έκανες σαν όλους τον καημένο
νομίζετε με βρήκαν στην Κυψέλη πεταμένο;
γιατί ‘μαι ημισκούμπριο δεν τα ‘χω εγώ χαμένα
και στα παλιά μου αντίντας τα έχω όλα γραμμένα
γιατί είμαι αντιήρωας καλά οργανωμένος
είμαι τρυφερούδι και όχι σιτεμένος
είστε παραπλήγες και δε σας φταίω εγώ
μα μόνο το μυαλό σας που κάνει το χαζό
μπείτε λοιπόν στο λάκκο με πεντάκιλα βαρίδια
κι αν μείνετε ψηλά σουβλάκια με κρεμμύδια
δε ξέρω αν μιλάμε μαζί την ίδια γλώσσα
έχω όμως χαρίσια και αυγά από την κλώσσα
δεν είμαι ο περίεργος, δεν παίζω κουλτουράπ
μα είμαι ένας Ημίσκουμπρας και παίζω μόνο ραπ
τι κι αν τρώω μια ζωή τα χάμπουργκερ στα γουέντυ
τι κι αν ακούω σταθερά το φίλο το Λεβέντη
κάποτε δεν έφαγα ένα ψητό ροφό;
κάποτε δεν πήγα στο πόρτο το κουφό;
σε έναν κόσμο μέσα που νιώθω δεν του κάνω
θα μείνω ημισκούμπριο μέχρι να πεθάνω
ημισκούμπριο, τι άλλο να σας πω;
Μεντζελάκι; (ναι) το κατάλαβες αυτό;

Καταλάβατε ή να κάνω και κακά;
κακά, κακά, καρακαρακακά

Το κακό (στην κάλτσα)
Το κακό (στο καλτσόν)

Καταλάβατε ή να κάνω και κακά;

Μετά από προσεκτική ακρόαση του δίσκου των Ημισκουμπρίων και χρονοβόρες, βιοχημικές, εργαστηριακές και κλινικές μελέτες κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πάσχουν από: υποχονδριακή, φοβική, σχιζοειδής, παρανοϊκή, ηβηφρενική, νευρωσική, ιδιοψυχαναγκαστική, ιδεοληπτική, μανιοκαταθλιπτική, μετατρεπτική, αποσυνδετική, οριακή διαταραχή προσωπικότητας με στοιχεία de Clérambault και δυαδικής παρανοίας.
Τέλειωσα.